Uncanny

De Argentijnse auteur Samantha Schweblin (1978) heeft filmwetenschappen gestudeerd en woont tegenwoordig in Berlijn. Ze schreef verschillende verhalenbundels en won voor haar Spaanstalige werk veel prijzen. In 2016 verscheen haar eerste roman, Gif, die werd genomineerd voor de Man Booker International Prize. In 2019 zal haar nieuwe roman Verbinding verbroken verschijnen. De verhalenbundel De mond vol vogels verscheen in 2009 in het Spaans. In 2019 werd de bundel naar het Engels vertaald en eveneens genomineerd voor de Man Book International Prize. Ook de Spaanse versie verscheen in 2019 in een nieuwe jasje op de markt. De Nederlandse vertaling door Elvira Veenings verscheen in 2011.

Een echtpaar dat op zoek is naar een ongedefinieerde vorm van leven, een meisje dat levende vogels eet, een stel losgeslagen achtergelaten vrouwen en een kunstenaar die het liefst zijn Aziatische medemens met zijn hoofd tegen het asfalt slaat. Dat is slechts een greep uit de wonderlijke verhalen van Schweblin. De excentrieke personages en levens maken De mond vol vogels een unieke en uncanny verzameling. Schweblin begrijpt het genre van het korte verhaal als de beste en laat zien dat een verhalenbundel niet minder interessant hoeft te zijn dan een roman.

De kracht van een goed kort verhaal is de kunst van het weglaten. Schweblin bewijst deze gave te bezitten in haar verhalenbundel. De verhalen in deze bundel prikkelen stuk voor stuk de verbeelding van de lezer door vooral veel zaken onbenoemd te laten. Mysterieus is het goede woord om de sfeer in deze verhalenbundel te omschrijven. Tegelijk is het werk van Schweblin ook ongemakkelijk vanwege de ultradunne grens tussen realiteit en het abnormale of fantasierijke die de auteur steeds opnieuw lijkt te overschrijden, maar zonder hier expliciet woorden aan te geven.

'Hij keert terug naar de slaapkamer met een koffer. Stevig, bekleed met bruin leer, rust hij op vier wieltjes en biedt hij elegant zijn handvat aan op kniehoogte. Hij heeft geen spijt van wat hij heeft gedaan.' 

De verhalen staan vol paradoxale gebeurtenissen en laten veel ter invulling van de lezer, waardoor je de vreemde verhalen zo gek kunt maken als je eigen fantasie toelaat. Het stempel thriller of horror doet geen recht aan de verhalen van Schweblin, ze zijn gelaagder, met veel psychologische diepgang. In die diepgang zit de kracht van de verhalen die de lezer wel degelijk met een geheimzinnig en ongemakkelijk gevoel achterlaten.

'Het laatste gevoel, dat allen kennen, is ontzetting: de intuïtieve wetenschap dat er bij aankomst op hun bestemming niets meer zal zijn.'

De verhalen zuigen je als lezer steeds vanaf de allereerste zin binnen in een nieuwe wereld die je als lezer vervolgens voor het grootste gedeelte zelf vormgeeft en dat maakt deze bundel zo indrukwekkend. Elke lezer zal de verhalen van Schweblin anders ervaren en er waarschijnlijk hetzelfde, moeilijk uit te leggen, gevoel aan overhouden. Een bundel die heel geschikt is voor fans van psychologische spelletjes en situaties die lastig te bevatten zijn.