Lezersrecensie
Vroeger was alles beter: Minoes
December is de maand van het terugkijken, van de nostalgie. Vroeger was alles beter, inclusief de boeken die we lazen. Redacteur Anne Oerlemans vertelt over haar lievelingsboek als kind: Minoes van Annie M.G. Schmidt. Het boek, oorspronkelijk uitgegeven in 1970, is ondertussen een ware klassieker te noemen in de kinderliteratuur.
Het herlezen van een boek waar je als kind groot fan van was, is niet zonder risico’s. Wat als het tegenvalt? Maar gelukkig valt Minoes nooit tegen, wordt het boek nog steeds herdrukt en is de film ook bij de nieuwe generatie nog steeds mateloos populair. De film uit 2001 is een stuk spannender dan het boek, maar ook dat is na ruim vijfenveertig jaar nog steeds heerlijk om te lezen.
Kat Minoes eet uit de vuilnisbak van het Instituut voor Biochemisch onderzoek en wordt een juffrouw. Ze trekt in bij de verlegen Tibbe, redacteur bij de Killendoornse Courant. Minoes kan nog steeds met katten praten en zorgt ervoor dat Tibbe als eerste op de hoogte is van nieuwtjes. Samen ontmaskeren ze zo fabrieksdirecteur en voorzitter van de Vereniging van Dierenvrienden, die niet blijkt wie hij beweert te zijn. Dan komt Minoes’ zus met de oplossing om haar weer kat te maken, maar wil Minoes dat wel?
Kattenliefde
Katten en literatuur gaan goed samen, maar Annie M.G. Schmidt gaat een stapje verder. Ze geeft katten menselijke eigenschappen en juffrouw Minoes juist katse eigenschappen. Het is bizar en tegelijkertijd volkomen geloofwaardig. Als kind hoopte ik stiekem al iemand als Minoes ooit tegen te komen en nu, na herlezing, eigenlijk gewoon weer. Nog steeds ongelooflijk grappig is ook de manier waarop Tibbe Minoes probeert af te richten: ‘Ik wou liever niet dat u de haringman kopjes geeft.’
Tibbe & Minoes
Een gouden combinatie blijken Tibbe en Minoes. De verlegen Tibbe en eigenwijze Minoes zijn vanaf het allereerste moment personages om van te houden. Ze accepteren elkaar zoals ze zijn, uiteindelijk, en geven meer om elkaar dan ze aan zichzelf toe willen geven. Een herlezing zou verschillende analyses kunnen oproepen over een onderliggende betekenis, maar daar waag ik me niet aan. Ik wil me gewoon nog een keer vermaken met het heerlijke feelgood-verhaal over de kat die en vrouw werd en ervoor koost dat te blijven.
[Deze recensie verscheen eerder (2015) op CLEEFT]
Het herlezen van een boek waar je als kind groot fan van was, is niet zonder risico’s. Wat als het tegenvalt? Maar gelukkig valt Minoes nooit tegen, wordt het boek nog steeds herdrukt en is de film ook bij de nieuwe generatie nog steeds mateloos populair. De film uit 2001 is een stuk spannender dan het boek, maar ook dat is na ruim vijfenveertig jaar nog steeds heerlijk om te lezen.
Kat Minoes eet uit de vuilnisbak van het Instituut voor Biochemisch onderzoek en wordt een juffrouw. Ze trekt in bij de verlegen Tibbe, redacteur bij de Killendoornse Courant. Minoes kan nog steeds met katten praten en zorgt ervoor dat Tibbe als eerste op de hoogte is van nieuwtjes. Samen ontmaskeren ze zo fabrieksdirecteur en voorzitter van de Vereniging van Dierenvrienden, die niet blijkt wie hij beweert te zijn. Dan komt Minoes’ zus met de oplossing om haar weer kat te maken, maar wil Minoes dat wel?
Kattenliefde
Katten en literatuur gaan goed samen, maar Annie M.G. Schmidt gaat een stapje verder. Ze geeft katten menselijke eigenschappen en juffrouw Minoes juist katse eigenschappen. Het is bizar en tegelijkertijd volkomen geloofwaardig. Als kind hoopte ik stiekem al iemand als Minoes ooit tegen te komen en nu, na herlezing, eigenlijk gewoon weer. Nog steeds ongelooflijk grappig is ook de manier waarop Tibbe Minoes probeert af te richten: ‘Ik wou liever niet dat u de haringman kopjes geeft.’
Tibbe & Minoes
Een gouden combinatie blijken Tibbe en Minoes. De verlegen Tibbe en eigenwijze Minoes zijn vanaf het allereerste moment personages om van te houden. Ze accepteren elkaar zoals ze zijn, uiteindelijk, en geven meer om elkaar dan ze aan zichzelf toe willen geven. Een herlezing zou verschillende analyses kunnen oproepen over een onderliggende betekenis, maar daar waag ik me niet aan. Ik wil me gewoon nog een keer vermaken met het heerlijke feelgood-verhaal over de kat die en vrouw werd en ervoor koost dat te blijven.
[Deze recensie verscheen eerder (2015) op CLEEFT]
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Anne Oerlemans
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
