Lezersrecensie
Een Amerikaanse facade
Jeni McFarland behaalde een Master of Fine Arts aan de universiteit van Houston en was redacteur bij het Gulf Coast magazine. Verhalen en fictie van haar hand verscheen al op verschillende plekken en in verschillende tijdschriften. Haar debuutroman The House of Deep Water verschijnt in april bij G.P. Putnam’s Sons.
Beth is een zwarte, gescheiden vrouw met twee kinderen die wegens financiële problemen noodgedwongen terugkeert naar het huis van haar blanke vader in het dorpje River Bend. Haar vader blijkt zijn veel jongere vriendin Linda zwanger te hebben gemaakt, Beth valt terug in een oude patroon wanneer ze de man die haar beste vriendin trouwde tegenkomt. De terugkeer naar het dorp, waar racisme en de herinneringen aan seksueel misbruik terugkeren in Beths leven, haalt haar woede naar de oppervlakte.
The House of Deep Water heeft veel verschillende personages waarmee de auteur de lezer in het eerste hoofdstuk kort kennis laat maken. De lezer maakt een filmische rit door het dorp en komt langs alle bewoners die later in het verhaal een cruciale rol zullen gaan spelen. Door de vele personages duurt het even voor je precies begrijpt wie wie is, en de onderlinge relaties worden gedurende het verhaal alleen maar complexer. Algauw vallen de meeste puzzelstukjes echter op zijn plaats.
“Deborah is well aware of the threats in a town like this. River Bend is full of men who want to take and take. Just last June, that horrible man Gilmer was caught hurting children in his basement. Deborah can’t even imagine the terrible things he did to them – young children, too, some four or five.”
Al vrij snel wordt een man in het dorp opgepakt voor misbruik van minderjarigen, door de dagboekfragmenten die de lezer van Beth te lezen krijgt, weten we ook dat zij een van zijn slachtoffers is geweest. De arrestatie en de rechtszaak blijven echter op de achtergrond in het verhaal en het boek draait vooral om alle personages binnen het dorp daaromheen. Door de beschrijving van gebeurtenissen in het dorpje en de min of meer toevallig terugkeer van sleutelfiguren in het leven van Beth naar het dorp werkt de auteur langzaam toe naar een ontknoping.
Het is de lezer al snel duidelijk dat er iets groots moet gaan gebeuren, hiermee blijft de interesse om door te lezen gewekt, maar toch blijft lang onduidelijk waaruit deze ontknoping of climax precies moet bestaan en deze laat erg lang op zich wachten. Uiteindelijk is het einde een stuk minder spectaculair dan wellicht verwacht, maar toch is The House of Deep Water een intrigerend boek.
“She should be able to find a happy memory of it – this is the house where she spent her early childhood, the house where they lived when her family was still whole – and yet, even as she strains her mind, all she can come up with are memories of Gilmer Thurber here, in this house, his presence in every corner, filling the house like dark water.”
Elk personage is door de auteur goed uitgewerkt en McFarland geeft de lezer interessante inkijkjes in hun verschillende problemen en psychen. Het schrijnende aan dit verhaal is ook dat elk personage is zijn eigen leefwereld blijft, communicatie is er niet echt, waardoor iedereen in zijn eigen bubbel leeft en er vooral alleen maar steeds meer onbegrip bestaat in het dagelijkse leven van de bewoners van River Bend.
Kindermisbruik, discriminatie, huwelijkse problemen en overspel, het debuut van McFarland heeft het allemaal, maar wat overheerst is de schijn van het perfecte Amerikaanse leventje terwijl de grote problemen steeds verder weggestopt worden naar de achtergrond. Dit debuut is de moeite van het lezen waard en liefhebbers van Kleinde brandjes overal door Celeste Ng kunnen het zeker waarderen.
- Met veel dank aan de uitgeverij voor het beschikbaar stellen van een ARC voor deze recensie via Edelweiss+
Beth is een zwarte, gescheiden vrouw met twee kinderen die wegens financiële problemen noodgedwongen terugkeert naar het huis van haar blanke vader in het dorpje River Bend. Haar vader blijkt zijn veel jongere vriendin Linda zwanger te hebben gemaakt, Beth valt terug in een oude patroon wanneer ze de man die haar beste vriendin trouwde tegenkomt. De terugkeer naar het dorp, waar racisme en de herinneringen aan seksueel misbruik terugkeren in Beths leven, haalt haar woede naar de oppervlakte.
The House of Deep Water heeft veel verschillende personages waarmee de auteur de lezer in het eerste hoofdstuk kort kennis laat maken. De lezer maakt een filmische rit door het dorp en komt langs alle bewoners die later in het verhaal een cruciale rol zullen gaan spelen. Door de vele personages duurt het even voor je precies begrijpt wie wie is, en de onderlinge relaties worden gedurende het verhaal alleen maar complexer. Algauw vallen de meeste puzzelstukjes echter op zijn plaats.
“Deborah is well aware of the threats in a town like this. River Bend is full of men who want to take and take. Just last June, that horrible man Gilmer was caught hurting children in his basement. Deborah can’t even imagine the terrible things he did to them – young children, too, some four or five.”
Al vrij snel wordt een man in het dorp opgepakt voor misbruik van minderjarigen, door de dagboekfragmenten die de lezer van Beth te lezen krijgt, weten we ook dat zij een van zijn slachtoffers is geweest. De arrestatie en de rechtszaak blijven echter op de achtergrond in het verhaal en het boek draait vooral om alle personages binnen het dorp daaromheen. Door de beschrijving van gebeurtenissen in het dorpje en de min of meer toevallig terugkeer van sleutelfiguren in het leven van Beth naar het dorp werkt de auteur langzaam toe naar een ontknoping.
Het is de lezer al snel duidelijk dat er iets groots moet gaan gebeuren, hiermee blijft de interesse om door te lezen gewekt, maar toch blijft lang onduidelijk waaruit deze ontknoping of climax precies moet bestaan en deze laat erg lang op zich wachten. Uiteindelijk is het einde een stuk minder spectaculair dan wellicht verwacht, maar toch is The House of Deep Water een intrigerend boek.
“She should be able to find a happy memory of it – this is the house where she spent her early childhood, the house where they lived when her family was still whole – and yet, even as she strains her mind, all she can come up with are memories of Gilmer Thurber here, in this house, his presence in every corner, filling the house like dark water.”
Elk personage is door de auteur goed uitgewerkt en McFarland geeft de lezer interessante inkijkjes in hun verschillende problemen en psychen. Het schrijnende aan dit verhaal is ook dat elk personage is zijn eigen leefwereld blijft, communicatie is er niet echt, waardoor iedereen in zijn eigen bubbel leeft en er vooral alleen maar steeds meer onbegrip bestaat in het dagelijkse leven van de bewoners van River Bend.
Kindermisbruik, discriminatie, huwelijkse problemen en overspel, het debuut van McFarland heeft het allemaal, maar wat overheerst is de schijn van het perfecte Amerikaanse leventje terwijl de grote problemen steeds verder weggestopt worden naar de achtergrond. Dit debuut is de moeite van het lezen waard en liefhebbers van Kleinde brandjes overal door Celeste Ng kunnen het zeker waarderen.
- Met veel dank aan de uitgeverij voor het beschikbaar stellen van een ARC voor deze recensie via Edelweiss+
1
Reageer op deze recensie
