Aparte schrijfstijl

Ik vond dit voornamelijk een chaotisch boek. Het sprak mij aan in het begin omdat het boek zeer persoonlijk leek, maar toch ook objectief naar de feiten keek. Op zich is dat ook wel zo. Je krijgt wel de persoonlijke mening van de auteur mee, maar hij probeert ook de afstand te nemen om er objectief over te oordelen.
Het boek is een mengelmoes van feiten en fictie. Super dat dit ook aangegeven wordt in het dankwoord. Het enige wat ik jammer vond, was dat door de chaos ik eigenlijk de kans niet had om opzoek werk te doen. De jaartallen en periodes stonden door elkaar, soms stond er ook geen jaartal bij. Ik wist niet altijd zo goed wat er speelde.
Dit komt ook voornamelijk door de bijzondere schrijfstijl. Eentje die niet voor mij is weggelegd. De auteur verteld het verhaal aan de hand van het alfabet en het Noorse alfabet. Zeer bijzonder, maar ik vrees dat het zorgde voor de chaos die ik ervoer.
Voor mij was Rinnan een nog onbekende figuur en het heeft zeker mijn interesse gewekt om meer te weten te komen over zijn oorlogsmisdaden. Hij was de slechterik van het verhaal, maar zeker mijn favoriet. Hij overtuigde mij en nam mij oprecht mee in zijn leven. Vooral de jeugd van dit personage sprak mij aan. Dat de auteur toch verder keek dan de oorlogsmisdaden.

Ik raad het boek zeker en vast aan. De informatie die je krijgt is zeer interessant. Alleen moet de schrijfstijl je echt liggen.