Een combinatie van alles wat Zuid-Afrika kan bieden

Het Afrikaans heeft gewoon een term voor een pageturner meestal thrillers, namelijk een lekker lees boek. Moord op Huilwater van Karin Brynard is voor mij zo’n boek. Het lukt de schrijfster om het kale landschap van de Noord-West Provincie op zo’n aantrekkelijke manier te beschreven, dat je het met je eigen ogen wilt zien. Het verhaal gaat over een moord op een kunstschilderes Freddie en haar geadopteerde dochter op een boerderij in deze verlaten provincie. De adoptie op zich speelt nagenoeg geen rol in het verhaal. Hoewel de zus van Freddie, Saar ontdekt, dat Freddie veel wilde doen uit respect voor de cultuur van het meisje.
Het verhaal wordt afwisselend verteld vanuit het perspectief van Saar, die al jaren geen contact meer had met haar zus en inspecteur Beeselaar, die de moord moet oplossen. Zo’n plaasmoord zet alles in de boerengemeenschap op scherp, dus hier ook een politiek mijnenveld, in plaats van alleen een moord oplossen. Karin Brynard trekt echt alles uit de kast naast het familiedrama, de politiek, de economische omstandigheden, de culturele diversiteit van Zuid-Afrika (zowel het bijgeloof, als de waardering voor dicht bij de natuur leven van de San) te beschrijven. Door de afwisseling van het perspectief blijft het verhaal vaart houden en zoals een goede thriller betaamt zit er nog een onverwachte twist in het verhaal. Deze roman combineerde zo’n beetje alles wat ik tijdens de laatste vakantie in Zuid-Afrika heb ervaren.