Parijs in September

Vijf jonge Amerikaanse mannen en vrouwen gaan tijdens de tweede Wereldoorlog aan het bezette Parijs aan de slag als spion. Een levensgevaarlijke spel waarbij ze niemand kunnen vertrouwen en niks is wat het lijkt.

Het is een prachtig geschreven verhaal waarin je met de hoofdpersonages mee gaat leven. Ze hebben allemaal hun eigen redenen om naar Parijs te gaan en hebben hierdoor ook met verschillende gevaren te maken. Het begin vond ik wat verwarrend. De hoofdpersonages hadden allemaal in hun eigen naam, een schuilnaam en een codenaam. Het duurde voor mij even voor ik goed wist welke namen bij wie hoorden. Gelukkig hadden ze wel allemaal echt hun eigen verhaal en doel in Parijs waardoor het verschil duidelijk werd. Ik merkte ook dat ik in het begin wat moeite had om in het verhaal te komen. Pas nadat de hoofdpersonages in Parijs waren aangekomen begin het verhaal echt voor mij te spelen. Door de schrijfstijl voelde je wel echt de gevaren waarin ze zaten.

Ondanks dat ik het een prachtig verhaal vond waren er wel een paar minpuntjes voor mij. Zo voelde sommige dingen wat voorspelbaar. Vanaf het begin weet je al een beetje hoe het verhaal gaat verlopen en dit haalde voor mij een groot deel van de spanning weg. Ook de tijdslijn van het boek paste persoonlijk niet helemaal bij mij. Sommige delen en momenten worden heel nauwkeurig en in detail beschreven en dan gaat er ineens een paar jaar overeen voordat het verhaal verder gaat. Ik wil dan altijd weten wat er in de tussentijd allemaal is gebeurd. Ook het einde voelde voor mij niet echt compleet. Dit werd voor mijn gevoel juist te snel gedaan.

Ondanks de minpunten was het een prachtig verhaal. Het was op momenten spannend, aangrijpend en interessant.