Lezersrecensie
moestuin perikelen
Vlinders en violen is deel twee in de duologie Op de volkstuin. Deel een was hartstikke leuk en heb ik hard gelachen om Romee, dus ik was blij dat dit deel er snel achteraan kwam.
Tess haar vader zit in een revalidatiecentrum. Terwijl hij daar zit vraagt hij constant aan Tess hoe het met zijn volkstuin gaat. Maar Tess is absoluut niet van plan om daar naartoe te gaan. Als blijkt dat haar vader nooit meer volledig kan herstellen heeft ze geen keus meer en moet ze gaan kijken. En vindt daar het verleden wat ze niet kon vinden in de flat van haar vader en Rayan, de beste vriend van haar broer. Hij heeft de tuin overgenomen van zijn ouders.
Tess is een flapuit, heeft het verleden diep weggestopt dat zelfs haar beste vriendin van niks weet. En heeft een slecht praten met haar vader, niet dat het onwil is maar er lijkt wel een muur van verdriet tussen hun in te staan. En zij verwijt Rayan dat hij er niet was voor haar.
Wat een fijne schrijfstijl heeft Danielle van Helden. Heel direct maar met compassie voor het onderwerp. Het was duidelijk dat ze veel kennis heeft over het onderwerp. In de opdracht en nawoord wordt duidelijk dat zij zelf jarenlang in de zorg heeft gewerkt.
Een heerlijke fijne feelgood waarbij de volkstuin voor onverwachte ontmoetingen zorgt!
Bedankt voor het recensie-exemplaar @lsuitgeverij
Tess haar vader zit in een revalidatiecentrum. Terwijl hij daar zit vraagt hij constant aan Tess hoe het met zijn volkstuin gaat. Maar Tess is absoluut niet van plan om daar naartoe te gaan. Als blijkt dat haar vader nooit meer volledig kan herstellen heeft ze geen keus meer en moet ze gaan kijken. En vindt daar het verleden wat ze niet kon vinden in de flat van haar vader en Rayan, de beste vriend van haar broer. Hij heeft de tuin overgenomen van zijn ouders.
Tess is een flapuit, heeft het verleden diep weggestopt dat zelfs haar beste vriendin van niks weet. En heeft een slecht praten met haar vader, niet dat het onwil is maar er lijkt wel een muur van verdriet tussen hun in te staan. En zij verwijt Rayan dat hij er niet was voor haar.
Wat een fijne schrijfstijl heeft Danielle van Helden. Heel direct maar met compassie voor het onderwerp. Het was duidelijk dat ze veel kennis heeft over het onderwerp. In de opdracht en nawoord wordt duidelijk dat zij zelf jarenlang in de zorg heeft gewerkt.
Een heerlijke fijne feelgood waarbij de volkstuin voor onverwachte ontmoetingen zorgt!
Bedankt voor het recensie-exemplaar @lsuitgeverij
1
Reageer op deze recensie