De zoektocht naar identiteit, vertrouwen en familiegeschiedenis

Schaduwdochter gaat over Polly die in het hotel van haar ouders in Porto woont. Aangezien Polly veel botst met haar Portugese familie, besluit Polly’s moeder haar op twaalfjarige leeftijd naar haar tante in Nederland te sturen. Polly groeit op in een nieuwe omgeving en gaat uiteindelijk haar creatieve droom achterna. Net als ze haar leven een beetje op orde heeft, zet een geheim uit het verleden haar leven en identiteit totaal op z’n kop.

Schaduwdochter is een verhaal over familie-intriges, opnieuw beginnen en de zoektocht naar identiteit. Het begint in Portugal, in Porto en met name de beroemde boekwinkel Livrario Lello wordt uitgebreid beschreven. Ik ben er zelf een jaar terug nog geweest en vond het daarom een leuke trip down memory lane. De schrijfstijl is erg staccato: de zinnen zijn kort en alle gedachtes worden op een directe manier beschreven. Als lezer is het daarom erg helder en laat het geen ruimte voor twijfel. Helaas was het verhaal om die schrijfstijl niet zo mijn ding. Ik kan me voorstellen dat er lezers zijn die juist fan zijn van een duidelijke stijl, maar ik miste een beetje subtiliteit en heb liever een iets minder monotoon taalgebruik. Het deed mij zelfs af en toe wat kinderlijk aan. Aan het begin, toen Polly jong was, vond ik dat nog niet zo storend. Naarmate Polly ouder werd, werd het voor mij wat ongeloofwaardig. Wel vond ik het erg knap hoe de auteur sommige karakters weet te schetsen. Zonder moeite kreeg ik zelf ook een hekel aan sommige antagonisten in het verhaal. Ongetwijfeld zullen er genoeg andere lezers zijn die wel van dit verhaal kunnen genieten, maar voor mij deed het jammer genoeg een beetje afbreuk aan het verhaal. Wel was het leuk om weer even terug te denken aan het mooie Porto.

Uitgeverij Zomer & Keuning, bedankt voor dit recensie-exemplaar