Met moeite uitgelezen

De eerste twee thrillers van Ilse Ruijters (’De onderkant van sneeuw’ en ’Later als ik dood ben’) heb ik met veel plezier gelezen. Daardoor keek ik de nieuwste thriller van deze auteur, getiteld ‘Meisje van me’.

Jammer genoeg kon deze derde thriller van Ruijters mij niet boeien. Het kostte me moeite om het boek uit te lezen. Dat kwam door een aantal zaken. De hoofdstukken waren lang en hadden veelvuldige perspectiefwisselingen. Hierdoor moest je veel schakelen vanuit wie je een passage las. Dat zorgde ervoor dat je gemakkelijk de draad kwijtraakte. Daarnaast kwamen vrijwel alle personages onsympathiek over. Het is niet erg als je het niet met alle personages uit een boek kunt vinden, maar als je ze vrijwel allemaal niets vindt wordt het extra lastig om een boek met plezier uit te lezen. En het duurt even voordat er echt spanning in het verhaal komt. Een thriller hoeft niet van a tot z boordevol spanning te zitten, maar bij dit boek duurde het net wat te lang voordat het echt spannend werd.

De ontknoping was ietwat voorspelbaar maar kende wel verschillende spannende elementen. Dat maakte het verhaal van ‘Meisje van me’ uiteindelijk wel compleet en af.