Aangrijpend verhaal’

Chelsea is met haar 20 jaar moeder van de 3-jarige Jayden. Ze hebben het niet breed en Chelsea moet alle eindjes aan elkaar knopen. De verstandhouding met de vader van Jayden is ook niet best. Wanneer ze met haar nieuwe rijke vriend een week naar Parijs gaat laat ze Jayden alleen thuis. Hij was al zo zelfstandig dus een weekje lukt dan ook wel. Toch begint haar gevoel te knagen en gaan ze eerder naar huis. Eenmaal thuis aangekomen is het een grote ravage… ze probeert het allemaal goed te doen naar de werkelijkheid verliest ze daardoor grandioos uit het oog!

Dit is mijn eerste boek wat ik lees van Astrid en wat voor een!
We lezen hoofdstukken afwisselend vanuit Jayden en Chelsea. We leren ze hierdoor goed kennen en weten dan ook wat in het hoofdje van Jayden rondgaat.
Het is levendig en toegankelijk geschreven, je wilt ook gewoon doorlezen. De korte hoofdstukken van Jayden gingen mij als moeder echt aan het hart… zo erg vond ik het! Wie laat nu zo’n lief klein kindje alleen…
Astrid omschrijft het verhaal met zoveel gevoel en empathie ook richting Chelsea… een meeslepend verhaal!

Na het lezen van dit boek besef ik me dat we toch net iets meer naar onze medemensen moeten omkijken.. want je weet nooit wat zich er achter gesloten deuren afspeelt!