Een mooie thriller

Thrillers ik heb er een haat liefdes verhouding mee. Ik vind ze vaak erg tof om te lezen maar durf ze vaak niet s’avonds laat te lezen door al mijn angsten. Maar toen ik eenmaal begonnen was in Bonuszoon kon ik deze niet meer weg leggen ook s’avonds niet. Het verhaal word verteld vanuit de ik persoon Laura. Heel af en toe krijg je ook een mooie flashback naar het verleden. Niet te vaak en eigenlijk elke keer precies op het goede moment. Bonuszoon verteld eigenlijk het verhaal van Laura en haar buurvrouw Ellen.

Ellen en Laura zijn elkaar tegen polen en eigenlijk kunnen ze al vanaf het begin af aan niet zo goed samen door een deur. Als er dan een tragisch ongeluk gebeurd waarbij Lauren Bart de zoon van Ellen voor haar auto krijgt is het dus niet zo gek dat Lauren gelijk de schuld krijgt. Vanaf dan worden we meegenomen met Lauren het verhaal in want Lauren gelooft niet dat ze schuldig is. Vanaf dat moment begint het Psychologische thriller gedeelte. Als lezer weet je niet of Lauren nou de dader is of dat er misschien toch een andere dader is.

Op een gegeven moment viel voor mij wel het kwartje moet ik zeggen en daarom geef ik het boek een 9 en geen 10. Maar verder is dit debuut gewoon ijzersterk. De karakters zitten super goed in elkaar je kunt ze haast letterlijk voor je zien. Ze zijn gewoon ontzettend goed uitgewerkt net als het verhaal zelf. Ik vind het altijd super knap als een auteur kan schrijven op een manier waarop het lijkt alsof je in een film zit. Dat heeft Antoinette Kalkman dus perfect onder de knie. Ik hou daar echt enorm van.

Uitgebreide recensie op mijn blog.