Mysterieus, meeslepend en ongelooflijk knap in elkaar stekend.

Twee verhaallijnen, in 1800 en in 2019, verbonden door het kustplaatsje Comber Bay in Australië en een grot, waar zich mysterieuze dingen afspelen.
In 1800 worden de zussen Mary en Eliza vanwege een misdrijf gedwongen verbannen van Ierland naar Australië. De reis is afschuwelijk en langzaam ervaren ze ook nog vreemde veranderingen in hun lichaam.
In 2019 wordt studente Lucy wakker met haar handen om de nek van haar vriend. Ze probeerde hem al slaapwandelend te wurgen. Bang voor de gevolgen vlucht ze naar het huis van haar zus Jess, in Comber Bay. Maar Jess blijkt verdwenen. Wel vindt ze haar dagboek, waarin een groot geheim aan het licht komt.

Meer zeggen over wat deze twee verhaallijnen met elkaar te maken hebben zou teveel weggeven van dit ongelooflijk knap in elkaar stekend boek. Ik was al fan van het eerste boek van deze schrijfster (De Weyward-vrouwen), maar ik geloof dat ik dit nog beter vind! En dat terwijl het door de magische elementen eigenlijk niet echt mijn genre is. Maar het is prachtig geschreven, beeldend, meeslepend en het mysterieuze tintje draagt bij aan de sfeer en maakt, dat je het boek niet weg kunt leggen. De verhaallijn in het verleden is bovendien ook nog eens gebaseerd op historische feiten. Zelfs het magische element wordt in eerste instantie gebracht als een aandoening, die, hoewel zeer zeldzaam, echt blijkt te bestaan. En hoe de puzzelstukjes uiteindelijk in elkaar passen is zo mooi gevonden!
Thema’s uit haar eerste boek komen terug: sterke vrouwen, hun onderlinge verbondenheid, mannelijke onderdrukking, moederschap, wraak, de kracht van de natuur.
Dit is tot nu toe zeker mijn favoriete boek van 2025!