Eye opener

Zo vaak zag ik dit boek voorbij komen op tiktok, booktube en instagram. In eerste instantie wilde ik het boek absoluut niet lezen, want die titel vind ik écht heftig. Maar met een gemiddelde beoordeling van 4.55 op goodreads was ik toch wel erg nieuwsgierig geworden.
En toen de Nederlandse vertaling in de winkel lag, tja, toen kon ik het toch niet meer weerstaan.

De hoofdreden dat ik dit boek wilde lezen was omdat ik móést weten wat iemand drijft om zo'n titel te kiezen. Persoonlijk vind ik het vrij heftig namelijk.
Al snel in het verhaal wordt dit duidelijk. De moeder van Jenette is narcistisch, manipulatief, opdringerig en praat haar destijds 11-jarige dochter zelfs een eetstoornis aan. Jenette heeft nooit kind kunnen zijn, haar hele leven stond in het teken van haar moeder, niet wetende wat haar eigen identiteit is en volledig in een gat vallen op het moment dat haar moeder overlijd.

"Aangezien mama het niet leuk vindt als ik scenario's schrijf, heb ik besloten dat voorlopig niet meer te doen. Ze vindt het wel leuk als ik korte gedichten schrijf over hoeveel ik van haar hou, dus doe ik dat nu om toch te kunnen blijven schrijven."

Deze memoires is heftig maar tegelijkertijd ook luchtig geschreven waardoor de zware onderwerpen niet te zwaar vallen. Let wel op enkele triggerwarnings, er komen veel heftige onderwerpen in voor.

En nu, na het lezen, weet ik waarom deze titel gekozen is. Het blijft een heftige titel, maar voor Jenettes eigen ontwikkeling is het goed dat haar moeder er niet meer is en ze nu eindelijk het leven kan leiden dat ze zelf wil leiden.

Ik vond het een onwijs sterk geschreven boek, ook goed te lezen voor degene die nooit iCarly of Sam&Cat hebben gevolgd (zoals ik) en zou het zeker aanraden. Ik kan dit boek niet minder dan 5 sterren geven en weet zeker dat het mij nog lang bij zal blijven.