Prachtig debuut

Toen ik dit boek in de brochure van Xander voorbij zag komen wist ik meteen dat ik dit boek wilde, nee, moést lezen.

Een debuurtoman over rouw, verdriet, hoop, vriendschap en alles daartussenin.
Een boek waarbij de realiteit soms akelig dichtbij komt en je de pijn door de bladzijdes heen voelt. Maar waarbij je een bladzijde later weer met een glimlach op je gezicht zit. Wat een rollercoaster was dit.

Ik heb het boek nu een aantal dagen uit en kan nog steeds niet echt de woorden vinden wat ik er nou precies van vind. Want Isaac & Egg is bijzonder. In meerdere opzichten.

Het verdriet, de pijn, de mentale gezondheid was zo sterk beschreven. Het was zo echt, zo rauw.
En tegelijkertijd was het ook bizar, bijzonder en onwerkelijk.
Isaac sluit namelijk vriendschap met een ei. Een soort E.T, een buitenaards wezen? Of gewoon iets wat hij op dat moment nodig had; een onvoorwaardelijke vriend. En net wanneer ik dacht "ja nu word het me wat te absurd" werd ik als lezer weer teruggetrokken in de realiteit. Petje af voor de auteur, hij heeft een prachtige balans in gevonden door metaforisch het proces van rouw en mentale gezondheid op de kaart te zetten.

Isaac & Egg zet je aan het denken, zal wellicht herkenbaar zijn en maakt veel in je los. Toch geeft het ook troost en houvast. Een soort gevoel van "ik ben niet alleen en ik hoef het niet alleen te doen". Want eerlijk; we moeten soms allemaal dwars door het dal om eruit te komen.