Lege plekken

Geprikkeld door een discussie over de betrouwbaarheid van recensies van dit boek wilde ik het zelf ook lezen. Het was weer even wennen aan de structuur van de Belgische organisatie van de politie, dat ging snel. Maar ook aan de vele namen die in het begin al opdoken. Het boek is dichtbevolkt. In deze tijd veroorzaakt de ontploffing van een bom, ook nog in een gebouw van de overheid, een flinke schok in de samenleving. En dus een grote druk op allen die met de opsporing zijn belast. Vaardig rolt de auteur de vele lijnen uit die nader onderzoek behoeven en de stress, waaronder men werkt komt goed in beeld. Geboeid heb ik die lijnen gevolgd en het uiteindelijke plot was een bevredigend einde. Toch benut de auteur niet alle kansen in het verhaal. De personages zowel de verdachten als de speurders blijven een beetje steken in de grondverf. Dat geldt niet voor de jonge moeder, die haar kind te vondeling heeft gelegd, een roerend plaatje. Het wat uitdiepen van de karakters zal wat mij betreft het verhaal ondersteunen en verlevendigen .