Ik zie wat jij niet ziet

Na "Het huis met de blauwe luiken" was ik benieuwd of het de auteur lukt om te blijven boeien met het verhaal over het nieuwe leven van Loes Beekman. Ook dit tweede deel is een geslaagd feelgood verhaal. Het zelfbewustzijn van Loes groeit door en zij krijgt steeds meer schik in haar eigen ondernemingslust, haar brocantewinkeltje, de verkoopbemiddeling van Franse huizen aan Engelsen en haar creativiteit in koken, en woninginrichting. In het verhaal komt meer ruimte voor andere onderwerpen: de familieperikelen van dorpelingen, de relatieproblemen van een boezemvriendin, en de acceptatie van homoseksualiteit. Door de vondst van twee oude koffers in haar schuur stuit Loes op het dramatische verhaal van de oorspronkelijke eigenaars. Zo weet de auteur de spanningsboog in stand te houden. Iedereen ziet de ontluikende liefde tussen Loes en Sjoerd de klusser, maar zij niet. Het voelt nog steeds goed. Op naar deel drie: "Het geluk komt in de zomer".