De prinses en de kikker

Tijdens het lezen van "De ontembare" van Guillermo Arriaga, moest ik even op adem komen, want die sociale jungle in Mexico staat wel heel ver af van Nederland. Nieuwsgierig naar het Nederlandse talent in het feelgood genre voor Young adults begon ik dit keer met Verkikkerd en heb het in een ruk, grijnzend, uitgelezen. Nu een aantal van mijn kleinkinderen student zijn, leer ik bovendien nog wat van het eigentijdse leven naast de studie. De verwende Lucille komt op de campus van Enaschede terecht in een uitgewoond kamertje, waar zij haar omvangrijke garderobe en de vele schoenen niet eens kwijt kan. Als "feestbeest komt zij bij een groepje nerds terecht met zonderlinge bijnamen. Moeizaam verloopt haar aanpassing met dat groepje. Tot een lid van de groep voelt zij zich aangetrokken, maar voelt hij dat ook zo. en dat blijf lang de vraag. Een bijzondere rol speelt haar buitengewone vaardigheid in het gebruik van make-up, waarmee zij een paar diepe vriendschappen wint. Door de concurrentiestrijd thuis met haar hoogbegaafde zusje heeft Lucille weinig vertrouwen in haar studiecapaciteit. Allerlei thema's komen langs: pesten, seksisme, budgetbeheer, ontgroening, ouder-kind relatie, jaloezie, egoïsme. Behendig laveert de auteur met veel humorlangs deze thema's. De rode draad is het spel van de liefde tussen Kikker (de aantrekkelijke student ) en Lucille .Hij weet haar menigmaal uit een gênante situatie te redden. Boeiend is de manier waarop de persoonlijkhjeid van Lucille zich ontwikkelt, hoe zij haar capaciteit leert kennen en hoe de rivaliteit met haar jongere zus in een liefdevolle relatie uitmondt. Hilarisch is de scene waarin Lucille de eerste keer voor de groep moet koken en zij pannenkoeken gaat bakken. En uiteindelijk vindt zij de grote liefde. De prinses en de kikker.