Goede thriller met beperkingen ( 3,5 *)

Al lang voor het overlijden van co-auteur Börge Hellström in 2017 hadden beide auteurs besloten hun langdurige samenwerkingsverband te beëindigen. ‘Drie uur’ is na ‘Drie seconden’(2014) en ‘Drie minuten’( 2016) het eerste solo avontuur van Anders Roslund  in de ‘Drie’ serie.


Het verhaal
Hoofdfiguur Ewert Grens is een oude, narrige, onsympathieke, vlug uit zijn vel springende politie inspecteur. In de loop van het verhaal wordt de ontdooistand aangezet en begint hij zowaar menselijke trekken te vertonen. Dat heeft alles te maken met de kennismaking en samenwerking met twee jonge jongens, jongens die de twijfelachtige eer hebben, onbedoeld  in aanraking te komen met een keiharde bende mensensmokkellaars. Want daar draait het verhaal om: in een container worden de lijken gevonden van 73 vluchtelingen uit Afrika.

Conclusie
Dit is een goede thriller. De thematiek is actueel: de reis  van de vluchtelingen vanuit Libië naar een ‘gastland’ in Europa en de enorme drama’s die zich hierbij voordoen. Het begin is erg sterk, toch rijst achteraf de vraag waarom dat gesleep met lijken door de riolen van Stockholm er zo nodig met de haren moest worden bijgesleept. Het boek hinkt op twee gedachten: een thriller over een groot maatschappelijk probleem en, als toegift, de vreselijke lotgevallen van twee sympathieke vluchtelingen.

Anders Roslund is geen Jo Nesbo, Philip Kerr of R.J. Ellory om paar eens een paar namen te laten vallen. Zijn schrijfstijl is zakelijk; hij mist de flair om bepaalde zaken uit te vergroten b.v. de personeelsverhoudingen; de emotionele  en privé kant van de hoofdrolspelers komen niet of nauwelijks uit de verf. Roslund heeft zich uitstekend gedocumenteerd. Het boek is uitermate goed leesbaar.