Bo Svernström is een blijvertje.

De kennismaking, anderhalf jaar geleden, met het debuut van Bo Svernström was erg beloftevol. De auteur zette een bovengemiddeld  goede thriller neer met ‘Wie zint op wraak’. Een tweede boek zou meer duidelijkheid verschaffen over de invulling van de kwaliteiten van de auteur, maar ook over de continuïteit als schrijver.

Na het lezen van ‘Wie zonder zonde is’  is duidelijk dat de thrillerwereld er niet alleen een uitstekende auteur bij heeft maar ook een fan. Met de 446 bladzijden tellende thriller heeft de auteur zich genesteld in mijn favoriete rijtje auteurs.

Waar gaat ‘Wie zonder zonde is’ over?

Achtentwintig jaar geleden is de 8-jarige Max Sander vermoord, op een vol, met rotzooi, onkruid en stukken beton bezaaid stuk grond dat diende als speelterrein voor een groep kinderen en opgeschoten jeugd.  
Robert Lindstrøm, toen 11 jaar oud, wordt naast het lijk aangetroffen. Hij zit onder de bloedvlekken doch kan zich niets meer herinneren van het gebeurde. Hij bekent de moord, maar wordt niet veroordeeld i.v.m. zijn jeugdige leeftijd.
28 jaren later wordt de jonge (11) Olinda Sikonova aangetroffen in een rotsspleet door haar klasgenootje Sixten Sander. Vermoord.

De hoog begaafde Robert Lindstrøm, hij heeft een IQ van 130, is nog steeds sociaal onbeholpen en leidt dan ook een sociaal arm leven. De journaliste Alexa ( Lexa) Andersson wil een boek schrijven over hem, gezien vanuit zijn standpunt, het verhaal van een kindermoordenaar. Alexa maakt een deal met Robert, nou ja, ze overrompelt hem eerder om z'n medewerking te krijgen.

Intussen is het politieonderzoek opgestart onder leiding van Carl Edson, de inspecteur die zich niet op z'n gemak voelt als er emoties getoond moeten worden. Zijn belangrijkste collega is Jodie Söderberg van de landelijke recherchedienst. De aanwijzingen worden steeds sterker dat Robert Lindstrøm ook nu iets te maken heeft met de moord. De moord op Olinda.

Conclusie.
Misdaden uit het verleden die na een eeuwigheid worden opgelost komen meer voor. Het boek kent twee verhaallijnen. Het eigenlijke politieonderzoek naar de moord op Olinda en daarnaast het onderzoek van Lexa en Robert, die gaandeweg op zoek gaan naar de waarheid van 28 jaren geleden. Dat is verre van gemakkelijk. Een veelheid aan personen passeert de revue, mensen die allemaal iets te verbergen hebben of op z’n minst een motief hebben. Daarnaast houdt het moorden anno nu niet op. De puzzel wordt steeds ingewikkelder. 

De privé problemen van de hoofdrolspelers komen aan bod en een stukje maatschappijkritiek ontbreekt niet.

De schrijfstijl van Svenström kan het beste gekarakteriseerd worden als rustig en kraakhelder. Maar vergis u niet, het boek is daarom niet minder ingewikkeld! De ingenieuze manier waarop de schrijver de beide verhaallijnen met elkaar verknoopt, is uitermate boeiend.

Veel plezier met deze excellente, old school thriller oftewel whodunit.

5 sterren.

PS: Dit moet ik nog even kwijt. Dat van die rode sticker op de cover met de tekst ' De nieuwe Lars Kepler'. Onbegrijpelijke onzin van de jongste bediende. Hopelijk verwijdert de uitgever deze flauwekul bij een volgende druk.