Recept voor een goede comedyshow

Start met de op één na beste grap uit je moppentrommel. Of zorg in ieder geval dat de start van je show ‘raak’ is. Julietta Henderson kiest voor een scène uit de eerste weken van het leven van Sadie. De kleine Sadie wordt vergeleken met een broodje warm vlees, doordat haar buik niet netjes dicht zit. Oké, hmm, onsmakelijke start… Dit is slechts afleiding voor de stomp die Julietta daarna aan haar lezers uitdeelt. Die stomp kondigt het overlijden van Jax aan: twaalf jaar oud en bezweken aan een astma aanval.

Norman Foreman en Jax zijn allerbeste vrienden en vormen een komisch duo. Zij dromen groots en willen over vijf jaar schitteren op het Edinburgh Fringe Festival. Norman wil als eerbetoon aan Jax niet over vijf jaar, maar over enkele weken op het podium staan in Edinburgh. Sadie, zijn moeder, en Leonard, de tachtigjarige alleskunner, nemen hem mee op een roadtrip. Het is tijdens deze roadtrip dat Norman zijn draai moet vinden als solo artiest. En passant probeert hij ook nog zijn vader te vinden. Dat moet goed gaan toch?

Bij het middengedeelte van de show mag je wat gas terugnemen. Het is in dit middendeel dat ook Julietta het verhaal laat voortkabbelen. Norman reist langs diverse podia en bezoekt zijn mogelijke vaders. De roadtrip bevat minder actie dan ik vooraf had gedacht. Centraal staat de ontwikkeling die Norman doormaakt, ter voorbereiding op zijn optreden.

Bovendien wordt er door Julietta veel aandacht besteed aan allerlei ongemakken: psoriasis, verstoppingen, dementie, hernia, onvruchtbaarheid, etc. Daarmee illustreert Julietta de kracht van Norman en andere personages om door te gaan ondanks de tegenslag. Een mooi motto! Dit motto had even krachtig kunnen na het schrappen van enkele passages uit het boeken over deze onderwerpen.

Gelukkig maakt Julietta veel goed met een sterk, spannend, liefdevol en krachtig einde! Zo hoort het immers: bewaar het beste voor het laatst. Een prima recept voor een comedyshow!