Een ongelooflijk verhaal, een ongelooflijk talent

De verwachtingen na haar eersteling (de prijs die ze ervoor in de wacht sleepte!) waren torenhoog. Hoe vaak zie je niet dat een auteur een indrukwekkende eersteling produceert om daarna nooit meer datzelfde peil te halen. Niet zo Marieke Lucas Reineveld. Datzelfde boerenmilieu wordt zo gedetailleerd getekend, diezelfde getormenteerde karakters worden ons meedogenloos gepresenteerd, wroetend en vechtend met hun verleden en hun demonen, al bij de eerste bladzijden weet je als lezer dat ze afstormen op een onvermijdelijk lot. Maar je blijft voortlezen, opgezweept door die nimmer rustende 'tornado-stijl' en dat o zo moeilijke, maar hier meesterlijk volgehouden jij-perspectief. Wat die tornado-stijl betreft: een wat vreemde vergelijking misschien, maar het is geleden van de oude Vlaamse monumenten Walschap en Boon dat ik zo iets las. Reineveld is op haar 30e al een nieuw monument in de Nederlandse literatuur.