Animal Farm in Iran: een boek dat moest geschreven worden.

In Animal Farm beschreef Orwell hoe de dieren een tiran verdrijven, na jarenlange uitbuiting, en hoe ze meteen in de handen vallen van een ander - even tiranniek en nog gewelddadiger -regime. Daar moest ik aan denken bij het lezen van dit verhaal: hoe een prachtig land met een rijke cultuur zich ontdoet van het wereldvreemde regime van de sjah en zich rucksichtloss in de armen stort van de ayatollahs, die even ongenadig wreed omgaan met al wie het aandurft anders te denken. Wanneer je god of allah (of jahweh of welke godheid dan ook) als je belangrijkste medestander of opdrachtgever inroept, dan is elke vorm van rationeel overleg of redelijke samenleving voor goed uitgesloten. Met alle bekende gevolgen. (Zie Gazah)
Het is de absoluut grote verdienste van Kader Abdollah om de westerse lezer binnen te voeren in een vreemde cultuur, om hem vertrouwd te maken met een hele resem karakters en figuren, om soms traag vertellend, soms poëtisch dromend, aan te tonen waartoe tirannie, machtswellust of religieus fanatisme in staat zijn. Een boek dat moest geschreven worden. En dat heeft deze auteur om magistrale wijze gedaan.