Overdaad aan feitjes

Elke review/leeservaring/waardering is uiteraard subjectief, maar bij deze waardering is dat wel heel erg het geval omdat ik me enorm ging ergeren aan de werkwijze van Dijksterhuis.
Hij schrijft op zich heel vlot, en het boek heeft een heldere opbouw. Maar. Hij geeft bij elke stelling die hij poneert, een uitputtende hoeveelheid voorbeelden. Dat zijn veelal anekdotes over beroemde mensen, of beschrijvingen van experimenten. In het begin vond ik dat nog wel leuk, maar zo halverwege begon mijn geduld een beetje op te raken. Ik raakte steeds de grote lijn van het betoog kwijt, en kreeg ook last van iets wat ik wel vaker heb bij non-fictie met heel veel 'feitjes': dat ik denk 'ja nu weet ik het wel' en dan een soort van verveeld raak. Ik had dat ook heel erg bij dat populaire boek over schimmels van Merlin Sheldrake; bijzonderheidjes over schimmel A, weetjes over schimmel B etc.
Enfin ik heb het laatste stuk van Inspiratie diagonaal gelezen want ik wilde er wel van af. Het had wat mij betreft de helft dunner gekund!