Vingeroefeningen

Met zulke boeken heb ik mijn challenge zo bereikt. In het derde deel komt de moordenaar zelf aan het woord. En, ja slechte jeugd gehad, maar eigenlijk toch een prima kerel. Een en ander klopt er niet volgens mij. De leeftijd van de moordenaar, zijn signalement en de compositietekening komen niet overeen. Maar het zijn de vijftiger jaren. Aardig zoals Ellory de lezer op het verkeerde been zet, maar ook een beetje een trucje. Deze trilogie is wat mij betreft niet meer dan een vingeroefening voor een schrijver waarvan ik toch een aantal schitterende boeken heb gelezen, waar de sfeer van de pagina's spat. Dat mis ik hier.
Jurjen van Loon leest het met verve voor; hij krijgt ook (net als de andere voorlezers) vier ****