Debuut om van te watertanden!!

Een debuut om van te watertanden!
Ben je een fan van Jojo Moyes of wellicht Santa Montefiore dan mag je deze echt niet missen.
Twee verhaallijnen – twee vrouwen – twee tijdzones – twee totaal verschillende werelden – en toch twee zo herkenbare situaties, al zijn ze niet echt vergelijkbaar en toch ook weer wel.

Een prachtige proloog die je al meteen in het verhaal zuigt, Dan die terugblikt op het eind van zijn leven en nog maar één wens heeft..... Stella nog een keer zien.

Jess is op de vlucht voor haar gewelddadige vriend Dodge en rent voor haar leven in het hedendaagse Londen. Ze stuit per toeval op een leegstaand huis en neemt haar intrek in dit vochtige verwaarloosde huis zonder stroom. Het maakt haar allemaal niks uit zolang ze maar uit het zicht en de greep van Dodge blijft.
Als ze uiteindelijk toch een keer naar buiten glipt om wat eerste levensbehoeften te halen komt ze Will tegen die op zoek is naar de erfgenamen van de eigenaresse van het leegstaande pand.
Bang om haar schuilplek te verliezen hoopt ze dat Will wegblijft.

Als op een dag ineens de brievenbus kleppert vindt ze een brief waar "Urgent" boven op staat. Geen idee of ze er goed aan doet maar ze opent hem en vind een hartverscheurend lieve brief.
Als Jess op zoek gaat naar wat kleding en schoenen in een van de slaapkamers vindt ze een schoenendoos met brieven gericht aan Stella met als afzender dezelfde Dan.
Ze begint te lezen en dat zal haar hele leven veranderen.
Het verhaal van Dan en Stella blijft natuurlijk wat raadselachtig voor Jess omdat ze maar een kant van het verhaal kent door de brieven. Voor ons lezers is het echter op een perfecte manier te volgen, we switchen van heden naar verleden met beide dames en hun levensverhalen.

Wat een mooi opgebouwd boek.
Levendig beschreven situaties die je meenemen naar een klein dorp in oorlogstijd en anderzijds naar het huidige Londen. Personages die zonder enige twijfel je hart stelen. Prachtige zinnen die je meesleuren in emoties. De setting op een dusdanige manier beschreven dat je makkelijk kunt visualiseren waar je je bevindt op bepaalde tijden, niet overdreven uitgebouwd maar op een slimme manier de juiste hoeveelheid woorden gebruikt om het goed te laten doorlopen qua verhaal. En doorlopen doet het.
Je snakt naar meer en bent zo een eind op weg in het boek dat je het eigenlijk in een keer wil uitlezen, hoop – liefde – angst en verdriet zijn de keywords voor deze pageturner.

Iona Grey mag super trots zijn op dit prachtige boek.
En dat ze me zelfs aan het huilen kreeg is alleen maar een extra pluim voor haar. Ik kijk al uit naar haar komende werk want dat zal toch wel komen …. hoop ik!!

http://josesprakeloos.blogspot.nl/2016/04/iona-grey-een-verloren-liefde_96.html