Spanning totaal uit het oog verloren

De vierde standalone alweer van de Amerikaanse bestseller auteur Karin Slaughter. Na Veroordeeld, Mooie meisjes en Goede dochter is er nu Gespleten. De fans wachten ieder jaar maar weer op een nieuwe Will en Sara, maar moet nog even geduld hebben. Doet ze hier goed aan?

Als Andrea (Andy) Cooper aan het lunchen is met haar moeder, is er plotseling een schietpartij in het restaurant waarbij twee vrouwen om het leven komen. Haar moeder treedt heldhaftig op, maar laat Andy in verbijstering achter, het gedrag van haar moeder roept allerlei vragen op. Wat dreef haar en vooral wat drijft haar gedrag na de schietpartij? Heeft ze misschien een leven waar Andy niets vanaf weet?

Karin Slaughter introduceert twee verhalenlijnen in Gespleten, allereerst Andy, maar ook een verhaallijn in 1986. De tweede verhaallijn zorgt voor grote verwarring, zeker in het eerste deel van het boek. De connectie met het reeds gelezen verhaal is totaal weg en leidt tot grote verwarring, traagheid en zelfs een gebrek aan spanning. Ja, een gebrek aan spanning tijdens het lezen van een boek van Karin Slaughter, dat is nog niet eerder voorgekomen. Al was de laatste standalone, Goede dochter, misschien al een beetje meer voorspelbaar.

Er is heel veel geduld nodig voor je als lezer de connectie tussen de twee verhaallijnen gaat zien en het verhaal langzaam weer interessanter wordt. Hierin herken je Karin Slaughter totaal niet en dit maakt Gespleten dan ook haar minste boek tot nu toe en zaait grote twijfel. Ze lijkt met het boek vooral een boodschap te willen overbrengen en verliest de spanning totaal uit het oog.

Gespleten is geen moment sprankelend en spannend. Origineel is het verhaal zeker wel, maar het mist als het ware de herkenbare touch van Karin Slaughter. Zeker geen pageturner en dat is jammer. Het verhaal had zeker de potentie voor een spannende roadmovie van Andy.