Een verhaal dat licht brengt, zelfs in de donkerste tijden.

De prins die licht gaf van Edward van de Vendel, met illustraties van Martijn van der Linden, is een sprookje dat leest als een klassiek volksverhaal, maar met een actuele boodschap.
Het verhaal begint met de veelzeggende zin:
“Ach! Dit verhaal loopt goed af, maar het begint niet al te best.”
Daarmee zet Van de Vendel meteen de toon: een vertelling waarin donkerte en hoop elkaar afwisselen.

Luciano, een bastaardzoon van de koning, groeit op in een wereld waar vreugde wordt onderdrukt. Toch draagt hij een bijzonder licht in zich: wanneer hij zingt, straalt hij letterlijk. Dat licht trekt dieren aan en staat symbool voor hoop en vriendelijkheid. De koning ziet dit als een bedreiging en sluit hem op, maar met hulp van een kokkin, vuurvliegjes en muizen vindt Luciano een weg om zijn licht te delen.

Dit boek is geen zoet sprookje, maar een verhaal dat ook de schaduwzijde laat zien en daardoor des te krachtiger spreekt over veerkracht en goedheid. Het contrast tussen somberheid en licht vormt de kern: hoe donker het soms ook lijkt, er is altijd een vonk die verder reist. De taal van Van de Vendel is rijk en poëtisch, en de sobere, sfeervolle illustraties van Martijn van der Linden versterken de emotionele lading.

Waarom lezen?
Een hoopvol verhaal over licht, vriendelijkheid en doorzettingsvermogen. Geschikt om voor te lezen vanaf groep 3, maar ook waardevol voor oudere kinderen en volwassenen. Uitnodigt tot gesprek over thema’s als hoop, samenwerking en het belang van een gedeelde visie.

Conclusie: De prins die licht gaf is een sprookje in de beste betekenis van het woord: gelaagd, betekenisvol en actueel. Een verhaal dat laat zien dat licht en zachtheid uiteindelijk sterker zijn dan duisternis, een boodschap die we in deze tijd goed kunnen gebruiken.

https://soullie.nl/blog/recensie-de-prins-die-licht-gaf