Zeg maar Agaath

Zeg maar Agaath is een luchtig, makkelijk lezend boek over een niet onbemiddelde weduwe op leeftijd, die voor het opruimen van haar zolder de hulp inschakelt van een Marokkaanse jongen. Ondanks het feit dat beiden in een totaal andere wereld leven, ontstaat er toch een vriendschap.

Het boek leest lekker vlot weg en de schrijfstijl is wat gewoontjes met veel eenvoudige dialogen. Veel hoofdstukken worden besloten met oneliners, waarvan slechts een enkele het niveau van een feelgood overstijgt.

Agaath en Karim zijn eerder karikaturen dan echte personages van vlees en bloed. Wellicht wordt dit ook ingegeven door het feit dat het Margot Ros haar wortels in het satirische toneel heeft? Hoe dan ook, beiden zijn grappig maar op een voorspelbare manier. Ook laten de schrijvers weinig over aan de fantasie van de lezer, het boek heeft een hoog “tell” gehalte en zou de basis voor een script voor een komische serie kunnen zijn.

Inhoudelijk gezien is het open einde een verademing. Dit wordt echter gedeeltelijk tenietgedaan door een voorspelbare wending kort voor het einde van het verhaal.

Concluderend: Voor liefhebbers van een luchtige en grappige feelgood met een aardig thema kan dit een aantrekkelijk boek zijn, lezers die op zoek zijn naar meer verdieping zullen waarschijnlijk teleurgesteld worden.
(Boek gelezen voor de Hebban Debuutprijs 2023.)