Trage thriller

'Het blauwe uur' is de vierde thriller van de Engelse Paula Hawkins. De vertaling is gedaan door Henske Marsman.

Na de opening van de tentoonstelling van de beroemde Vanessa Chapman beweert een forensisch antropoloog dat er een menselijk bot in een van haar controversiële kunstwerken zit. Een lugubere ontdekking, helemaal omdat de echtgenoot van Vanessa twintig jaar geleden is verdwenen. Grace, de beheerder van haar nalatenschap, woont op het eiland Eris, voor de kust van Schotland. Conservator James Becker, groot fan van de werken van Vanessa, gaat op onderzoek uit en lukt het hem om de waarheid van het gevonden bot te achterhalen?

Paula Hawkins is een schrijfster die met haar trage en gedetailleerde schrijfstijl ruim de tijd neemt om je kennis te laten maken met alle personages. Toch blijven de personages vlak en komen ze niet echt uit de verf of zijn ze soms ongeloofwaardig. De beschrijving van het eiland Eris is goed neergezet, je voelt de duistere sfeer en de kracht en macht van de getijden. Het wisselen tussen de verschillende personages en de stukken uit het dagboek van Vanessa zorgen ervoor dat je enigszins nieuwsgierig blijft naar het verloop van het verhaal. Helaas wordt het nergens echt spannend, zelfs niet onderhuids en is het lastig om tot het einde van het verhaal geboeid te blijven. Richting het einde van het verhaal zijn er een aantal ontknopingen die verrassend zijn en ervoor zorgen dat je toch niet met een al te teleurgesteld gevoel het boek dichtslaat. Alleen een grote finale en het echte wauw-gevoel blijven achterwege.

'Het blauwe uur' is een thriller met een traag tempo en weinig spanning die zich afspeelt in een duistere omgeving.