Meesterlijk!

Ik kende de auteur Eliszabeth Gilbert reeds van één van haar vorige boek "Eten, bidden, beminnen" en ik was zeer benieuwd naar wat haar nieuwe boek "Stad van Meisjes" me zou brengen.
Bij het vastpakken van het boek valt het direct op dat het een dikke klepper is, van 526 blz. en het leek me heerlijk om hieraan te beginnen.
De cover is héél mooi, petrolkleurig en donkerrood, met 3D letters die blinken.

Het verhaal start met een brief van ene Angela, geschreven in New York, 2010. De rest van het boek is één lange brief waarop hoofdrolpersonage Vivian, een antwoord geeft op de vraag van Angela : "wat Vivian voor de vader van Angela heeft betekend".
We weten aanvankelijk niet wie Angela of wie haar vader is.

De brief (het ganse verhaal dus) start in New York 1940. Vivian is dan 19 jaar.
Vivian heeft haar intrek moeten nemen in een vervallen theater "The Lily" bij haar tante Peg. Ze is daar door haar ouders heen gestuurd omdat Vivian niet geslaagd is in het eerste jaar van de universiteit. Wat een straf zou moeten zijn, is voor Vivian eigenlijk een aaneenschakeling van gebeurtenissen die ze zich me veel welgevallen op zich af laat komen.

"Mijn tante Peg stopte geld in dit in elkaar stortende theater zoals een toegeeflijke erfgename geld stopt in het drugsgebruik van een aan opium verslaafde minnaar, oftewel mateloos, hopeloos en nutteloos"
Toch zie ik het niet zo nutteloos want tante Peg doet heel veel goeds voor alle mensen die haar omringen. Vriendschappen komen heel vaak aan bod.

We komen heel wat te weten over het theater in die tijd, over de danseressen, over de revue-meisjes, over het beheer van zo een theater.
De auteur kan alles zo uitbundig en boeiend beschrijven dat het geen minuut verveelt. Integendeel, veel wordt met subtiele humor gebracht en vaak bleef de glimlach op mijn gezicht staan.
Zelfs de bladzijde lange beschrijving over de ontmaagding van Vivian, las je met plezier omdat ze het allemaal prima vond. De auteur heeft de gave om ongemakkelijke dingen zo te formuleren dat je je nergens lastig bij voelt.
Zelfs de oorlog die woedt, doet geen afbreuk aan het verhaal. Veel empathie heerst bij de personages.

Alle personen werden uitgediept en zo beeldig beschreven dat je als lezer daar een goed beeld van kan vormen.
Elisabeth Gilbert kan zo heerlijk luchtig en beschrijvend vertellen dat het echt een "gezellig" boek is om knus in je zetel of te kruipen om je volledig af te zonderen van de huidige wereld.
Ik was vaak met verstomming geslagen hoe een auteur zo een pareltje kan neerzetten.
Alleen maar lof en bewondering.
Een ontzettende aanrader voor iemand die een lange tijd zoet wil zijn met een prachtig romantisch boek waar ook, voor in die tijd, schandalen niet uit de weg worden gegaan.