Dreiging en duisternis

Ik weet niet hoe ik dit het beste kan verwoorden, maar hoe kan een vervolg zoveel beter worden dan het vorige boek? De plot is intenser en indrukwekkender, de personages ontwikkelen zich allemaal geweldig en zijn over het algemeen gewoon origineel. MAAR...ik verveelde me nog steeds en had echt moeite om het uit te lezen. Ik snap het niet: dit boek had alles wat het nodig had om een veel vermakelijkere leeservaring te worden.

Dit boek begint direct na het einde van het eerste deel. Alina is veel gemotiveerder dan in het eerste boek en ik vond het thema over of ze goed of slecht zal worden erg leuk, maar ze valt nog steeds gemakkelijk in angstige clichés. In dezelfde lijn verandert de liefdesdriehoek in een liefdesvierkant waarbij ik met mijn zaten te rollen. Ik vond het vreselijk. De introductie van een bepaalde nieuwe personages vond ik daarentegen wel heel leuk.
Hoewel ik het magische segment was voor mij een beetje verwarrend en niet helemaal logisch. Bovendien is er een enorm stuk in het midden van het boek waar niet gebeurt en dat is zonde. Zo verloor ik mijn spanningsboog. De eindslot zorgde ervoor dat ik het boek alsnog wel met een redelijk gevoel afsloot.

Over het algemeen heb ik vooral genoten van dit vervolg, maar misschien was het niet het juiste boek op het juiste moment voor mij. Want de schrijfstijl van de auteur vond ik wel geweldig en ik snap helemaal waarom de boeken van Leigh Bardugo een hit zijn. De plot, personages en de wereld is (voor de periode wanneer deze serie uitkwam) erg origineel.