Onderwerp dat doet nadenken

Dit boek lag bij mijn vader zaliger nog in de boekenkast in plastiek ingepakt. Omdat de titel me eerder deed denken aan een flauwe stationsroman -ik kende Andrews Virginia niet -heeft het boek hier vijf jaren in de kast gelegen. Het was voor mij ook een complete aangename verrassing om dit boek te lezen. Slechts 2 dagen heb ik er over gedaan. Het verhaal zelf is niet zo spectaculair. Er gebeurt ogenschijnlijk ook niet veel in. Maar als je dieper gaat, vertelt het boek juist enorm veel.
Hoewel 'Bloemen op zolder' verschillende vragen naar boven brengt, is er 1 vraag die prangend is: 'Hoe ver ga je voor geld'? Niemand hoeft hier op te antwoorden, maar als we kijken naar de hedendaagse maatschappij (we kunnen trouwens ook 200 jaar terug gaan in de tijd) dan gebeuren er 'onethische' zaken puur uit geldgewin. Dit verhaal is fictie, maar ik kan me best inbeelden dat er vandaag mensen rondlopen die dit verhaal bij benadering in praktijk zouden kunnen omzetten.
Een tweede vraag is of je als kind wel altijd je ouders kan/moet vertrouwen? Is het juist om je ouders - indien daar serieuze aanwijzingen voor zijn - om in twijfel te trekken? Of hun bedoelingen althans.
De personages zijn niet helemaal ten gronde en gedetailleerd uitgewerkt maar blijven eerder oppervlakkig. In dit verhaal is dat ook niet nodig. Het zijn eerder de kleine dingen en de verschillen die de personages maken. Wat de personages doen is belangrijk.

De schrijfstijl van Virginia is vlot en eenvoudig. Ze kan met weinig woorden een zeer aparte sfeer scheppen. Ergens iets tussen macaber en verdrietig. En hier en daar wat bescheiden humor. Niet om te gillen, maar wel glimlachen. En in het kader van dit verhaal is dat voldoende.

Een geslaagd boek en het komt dan ook bij mijn favorieten.