Lezersrecensie
Let op: bevat kleine spoilers!
4 sterren! En dat heeft dit boek dik verdiend!
Let wel op TW: eetstoornissen en slecht zelfbeeld!
In dit boek lees je hoe Marscha omgaat met haar eetstoornis nadat ze uit een kliniek is gekomen. Ze wil niets liever naar ‘normaal’ zijn, maar haar eetstoornis zit haar hierbij in de weg. Op de camping in Frankrijk ontmoet ze Ruben. Hij werkt op de camping, die van zijn oom is. Ruben krijgt ook met het nodige te maken, want zijn moeder wil dat hij een universitaire studie gaat doen. En dat wil hij zelf niet.
Marscha en Ruben leren elkaar kennen. Marscha is behoorlijk terughoudend, aangezien ze denkt dat iedereen haar zit als een te zwaar persoon. Ruben weet dit niet, maar hij merkt wel op dat ze zich soms vreemd gedraagt. Er bloeit iets op tussen die twee, waar het verhaal zich rondom heen afspeelt.
Toch is de liefde niet het meest belangrijke aspect van dit verhaal. Dat is toch het omgaan met een eetstoornis, zowel vanuit Marscha als haar omstanders. Daarnaast speelt vriendschap ook een hele grote rol. Niet alleen Sarah en Iris, die ze ontmoet op de camping, zijn er voor Marscha, maar ook haar vriendin uit Nederland. Dat vond ik mooi om te lezen.
Hoewel ik vond dat Marscha’a verhaal heel erg sterk geschreven was, vond ik Ruben meer naar de achtergrond verdwijnen. Hij vond Marscha leuk en probeerder later ook de eetstoornis te begrijpen en haar daarbij te helpen, maar Ruben zelf vond ik persoonlijk niet erg aanwezig in het verhaal, op de problemen met zijn moeder na.
Wat ik nog meer miste was iets meer vanuit de kliniek. Ik begrijp dat dit heftig kan zijn of dat het mensen kan triggeren, maar ik vond af en toe dat de hulpmiddelen die Marscha geboden zijn in de kliniek missen.
Dan nog een over de schrijfstijl van Jacodine. Ze schrijft heel prettig, waardoor je ondanks het heftige thema door het boek heen vliegt. Soms had ik iets andere woorden gebruikt voor bepaalde omschrijvingen, maar dat is een kwestie van smaak en stijl. Maar verder zeker een aanrader en belangrijk om onder de aandacht te brengen!
Let wel op TW: eetstoornissen en slecht zelfbeeld!
In dit boek lees je hoe Marscha omgaat met haar eetstoornis nadat ze uit een kliniek is gekomen. Ze wil niets liever naar ‘normaal’ zijn, maar haar eetstoornis zit haar hierbij in de weg. Op de camping in Frankrijk ontmoet ze Ruben. Hij werkt op de camping, die van zijn oom is. Ruben krijgt ook met het nodige te maken, want zijn moeder wil dat hij een universitaire studie gaat doen. En dat wil hij zelf niet.
Marscha en Ruben leren elkaar kennen. Marscha is behoorlijk terughoudend, aangezien ze denkt dat iedereen haar zit als een te zwaar persoon. Ruben weet dit niet, maar hij merkt wel op dat ze zich soms vreemd gedraagt. Er bloeit iets op tussen die twee, waar het verhaal zich rondom heen afspeelt.
Toch is de liefde niet het meest belangrijke aspect van dit verhaal. Dat is toch het omgaan met een eetstoornis, zowel vanuit Marscha als haar omstanders. Daarnaast speelt vriendschap ook een hele grote rol. Niet alleen Sarah en Iris, die ze ontmoet op de camping, zijn er voor Marscha, maar ook haar vriendin uit Nederland. Dat vond ik mooi om te lezen.
Hoewel ik vond dat Marscha’a verhaal heel erg sterk geschreven was, vond ik Ruben meer naar de achtergrond verdwijnen. Hij vond Marscha leuk en probeerder later ook de eetstoornis te begrijpen en haar daarbij te helpen, maar Ruben zelf vond ik persoonlijk niet erg aanwezig in het verhaal, op de problemen met zijn moeder na.
Wat ik nog meer miste was iets meer vanuit de kliniek. Ik begrijp dat dit heftig kan zijn of dat het mensen kan triggeren, maar ik vond af en toe dat de hulpmiddelen die Marscha geboden zijn in de kliniek missen.
Dan nog een over de schrijfstijl van Jacodine. Ze schrijft heel prettig, waardoor je ondanks het heftige thema door het boek heen vliegt. Soms had ik iets andere woorden gebruikt voor bepaalde omschrijvingen, maar dat is een kwestie van smaak en stijl. Maar verder zeker een aanrader en belangrijk om onder de aandacht te brengen!
2
Reageer op deze recensie