Met humor en in prachtige zinnen graaft Eva Menasse naar de geheimen van het mysterieuze Dunkelblum

Dunkelblum zwijgt is een roman die zich afspeelt in het mysterieuze grensdorp Dunkelblum in Oostenrijk.
In de nadagen van WOII is in het dorp een gruwelijke misdaad begaan. Dit verbindt de oudere Dunkelblum'ers, maar zorgt ook voor onderlinge spanning. Een spanning die door het hele boek voelbaar is, zeker als in 1989 DDR-inwoners aan de grens staan. Dit roept herinneringen op. Weer een grens, zowel letterlijk als figuurlijk is dat een groot thema in het boek. De letterlijke uitsluiting van ‘anderen’ door een muur, maar ook uitsluiting door het niet accepteren van iemand die anders is. Het liefst blijft in Dunkelblum alles bij het oude.
Als er bij een opgraving een skelet wordt gevonden, en als een oud-dorpbewoner en een geheimzinnige bezoeker terugkomen naar het stadje maakt dat veel los in het zwijgzame dorp Dunkelblum. De schrijfster doet er nog een schepje (letterlijk en figuurlijk) bovenop: er wordt letterlijk gegraven op het kerkhof.
Komt het geheim na bijna 45 jaar boven water? Kan Dunkelblum al zijn geheimen bewaren. Beetje bij beetje komen er details boven water. Maar komen we alles te weten van de bewoners in dit pittoreske dorpje aan de Oostenrijk-Hongaarse grens?
Dunkelblum zwijgt is prachtig geschreven door Eva Menasse en is doorspekt met humor, satire en vooral veel prachtige zinnen. Een pageturner waarin ieder woord van belang is.