De avonturen van Kaatje

De weduwe van de kolonie vertelt het verhaal over Kaatje Nagtegaal, een 25-jarige straatmeid uit Rotterdam. Haar man Nelis is een drinkebroer. Ze besluiten onder druk hun leven radicaal om te gooien en vertrekken samen naar Drenthe, naar de Maatschappij van Weldadigheid. De Maatschappij van Weldadigheid is een particuliere organisatie opgericht in de 19e eeuw. Doel is arme gezinnen en personen uit grote steden op het rechte pad te helpen en te leren een eigen bestaan op te bouwen. De organisatie had locaties in Frederiksoord, Willemsoord en Wilhelminaoord in Drenthe. Kaatje was ‘uitverkoren’ om er een bestaan op te bouwen. Net als heden ten dage daklozen aan een huisje in de Achterhoek worden geholpen, gebeurde dat toen ook al.
Schrijfster Marja Visscher maakte er een vermakelijk verhaal van. Dat voor mijn gevoel af en toe wel een rooskleurig beeld geeft van die periode. Kaatje kreeg een huis met een tuintje en als ze een huisgenoot had, kreeg ze ook nog een koe. Dat klinkt niet slecht toch? Een stadsmeid die ineens aardappelen staat te poten. Er zat natuurlijk ook wel dwang achter dat Kaatje in Wilhelminaoord terecht kwam; het ging niet helemaal vrijwillig.
Kaatje moet heimwee naar Rotterdam hebben gehad. Dat kwam wel een beetje aan de orde, maar dat had van mij wel wat meer ter sprake kunnen komen. Het moet af en toe vreselijk zijn geweest voor haar. Ze kwam terecht in Drenthe, bij mensen met een totaal ander dialect, die ze amper moet hebben kunnen verstaan.
Een belangrijke rol in het boek speelt ook haar omgang met mannen. Dat was niet helemaal goed te volgen. Ze liet haar huisgenoot in de schuur slapen omdat ze hem niet vertrouwde en toch gaat ze met hem op stap. Nu waren vrouwen toentertijd niet zo geëmancipeerd, en was de man de baas, maar helemaal te begrijpen was dit ook weer niet. Voor een stadse straatmeid kwam ze dan af en toe ook weer heel naïef over.
Maar al met al is het een vlot geschreven boek. De vaart zit er wel in. Er gebeurt best veel. Vermakelijk.