Een boek om te herlezen

Winterthur van Alexander Nieuwenhuis gaat over aarde, natuur, milieu, klimaat en de mens. De hoofdpersoon die verder niet wordt voorgesteld, doet onderzoek naar de Club van Rome. Een toentertijd spraakmakend rapport - geschreven door wetenschappers en ondernemers - dat de bezorgdheid over de toekomst van de aarde weergeeft. Heel actueel dus. De ik wil in gesprek met mensen die bij het opstellen van het rapport waren. Na aankomst in het Zwitserse Winterthur maakt hij eerst een wandeling en ontmoet hij Antonin. Ze staan beiden op een uitkijktoren en durven die niet te verlaten omdat ze bang zijn dat de ander eraf gaat springen. Wat een kennismaking. Antonin woont in een hut in het bos, hij leeft sober. Hij vertelt de ‘ik’ hoe hij tot die keuze is gekomen. En dat is een zeer boeiend verhaal want Antonin trok de wereld over en leefde vooral in de natuur. Hij heeft een heel eigen visie op de aarde en hoe we ermee omgaan. Wat dan volgt zijn prachtige wetenswaardigheden uit de natuur. Ook de mannen van de Club van Rome komen met interessante anekdotes. Zoals de opmerking dat dieren reageren op het magnetisch veld. En herten als ze ontspannen grazen over het algemeen van noord naar zuid staan. Prachtig. Het boek lijkt soms een opsomming van dit soort weetjes, maar heeft wel degelijk een rode draad. Ik wil het nu al herlezen.