Koppositie in naam, maar niet in spanning

“Pole position” gaat over Janet Ross, een jonge en stoere Schotse vrouw. In een buitenwijk van Glasgow werkt zij in een garage. Eerst in de administratie, maar zij heeft duidelijk gemaakt dat haar ambitie bij techniek ligt, zij wil liever monteur worden en een van de andere monteurs leert haar wat zij van het vak weten moet.
Phil Dumfries is de eigenaar van de Car Check Garage, een wat louche persoon die heel goed weet dat een deel van zijn klandizie uit criminelen bestaat, maar daar sluit hij zijn ogen voor.
Voor een personeelsfeestje gaan zij naar een kartbaan en daar laat Janet zien hoe goed, maar vooral snel zij kan rijden.
Janet is arm en als zij dan wat bij kan verdienen door op verzoek van Phil, die alleen maar tussenpersoon zegt te zijn, een pakje op te halen of chauffeur te zijn, laat zij die kans niet lopen. Tot zij betrokken raakt bij een ernstig misdrijf. Als zij haar verantwoordelijkheid neemt en ingrijpt, belandt zij in de gevangenis.

Jo Crespo is de baas van Crespo Formula One Racing. In het verleden een bloeiend bedrijf, maar nu zijn er allerlei ontwikkelingen die ervoor zorgen dat veel mis gaat.

De twee verhaallijnen kruisen elkaar in het begin van het boek en aan het eind als Janet na het uitzitten van haar straf in de wereld van de Formule 1 terecht komt.

Het einde van het boek is een cliffhanger en dat geeft een onbevredigend gevoel. Is dit een poging lezers ertoe te bewegen ook een volgend deel te gaan lezen? Het is dan geen geslaagde poging, want het is niet spannend genoeg om naar het vervolg te verlangen. En dat geldt eigenlijk voor het hele boek. Er zit slechts één wat spannender episode in, verder is het boek vlak en tam.
Ook de schrijfstijl is niet wat je van een thriller kan verwachten. Duidelijk geschreven door iemand die dol op auto’s is en alle merken en typen kent. Maar dat allemaal vermelden, werkt contraproductief op lezers die gewoon een spannende thriller willen lezen.