Lezersrecensie
De regels van Pearl
Wanneer liefde en OCD elkaar kruisen…
Ik las ‘De regels van Pearl’ van Claire Frances.
Pearl leidt een rustig bestaan in een klein Iers dorpje, waar ze werkt in het winkeltje van de O’Callaghans. Ze krijgt steun van haar therapeut Mairead en haar trouwe vriendin Una. Pearl leeft met OCD, iets wat haar leven behoorlijk in zijn greep houdt. Wanneer de Nieuw-Zeelandse Jack kort in haar leven verschijnt, komt ze toch in beweging en besluit ze halsoverkop naar Nieuw-Zeeland te reizen, op weg naar de liefde.
Uit het verhaal wordt duidelijk hoe zwaar en belemmerend OCD kan zijn. Naast alle handelingen nemen ook dwanggedachten een grote plek in in het verhaal, en eerlijk gezegd vond ik dat na een tijdje wat veel. Gelukkig kreeg het verhaal halverwege een wending: Pearl kiest voor avontuur, gooit haar leven om en laat zien dat ze kleine stapjes vooruit kan komen, al valt het soms niet mee.
Ik vond het heel mooi om te lezen hoe ze zich openstelt voor nieuwe mensen, nadenkt over haar leven en leert accepteren dat vooruitgang soms langzaam gaat. Het verhaal is persoonlijk en openhartig, in de ik-vorm verteld, met veel zelfspot, levendige details en een vlotte, humoristische toon.
Ondanks dat het niet volledig mijn verhaal was, wist het me toch te raken en zat ik soms met een glimlach of brok in mijn keel te lezen.
Ik las ‘De regels van Pearl’ van Claire Frances.
Pearl leidt een rustig bestaan in een klein Iers dorpje, waar ze werkt in het winkeltje van de O’Callaghans. Ze krijgt steun van haar therapeut Mairead en haar trouwe vriendin Una. Pearl leeft met OCD, iets wat haar leven behoorlijk in zijn greep houdt. Wanneer de Nieuw-Zeelandse Jack kort in haar leven verschijnt, komt ze toch in beweging en besluit ze halsoverkop naar Nieuw-Zeeland te reizen, op weg naar de liefde.
Uit het verhaal wordt duidelijk hoe zwaar en belemmerend OCD kan zijn. Naast alle handelingen nemen ook dwanggedachten een grote plek in in het verhaal, en eerlijk gezegd vond ik dat na een tijdje wat veel. Gelukkig kreeg het verhaal halverwege een wending: Pearl kiest voor avontuur, gooit haar leven om en laat zien dat ze kleine stapjes vooruit kan komen, al valt het soms niet mee.
Ik vond het heel mooi om te lezen hoe ze zich openstelt voor nieuwe mensen, nadenkt over haar leven en leert accepteren dat vooruitgang soms langzaam gaat. Het verhaal is persoonlijk en openhartig, in de ik-vorm verteld, met veel zelfspot, levendige details en een vlotte, humoristische toon.
Ondanks dat het niet volledig mijn verhaal was, wist het me toch te raken en zat ik soms met een glimlach of brok in mijn keel te lezen.
1
Reageer op deze recensie