Lezersrecensie
Heerlijke roman
Tessa Collins - De zomerdochter
Wanneer Lali na het overlijden van haar oma een dichtbundel van haar verdwenen moeder vindt, besluit ze een reis naar Sri Lanka te maken, het geboorteland van haar moeder. Voor het eerst verlaat ze haar vertrouwde Cornwall en belandt ze op een theeplantage. Daar ontdekt ze een familiegeheim dat alles volledig op zijn kop zet.
‘De zomerdochter’ neemt je mee naar een nieuw continent. Qua opzet lijkt het boek op de vorige twee delen van De bloemendochters serie, maar dit keer met een ander hoofdpersonage en een unieke locatie waar ik nog nooit eerder over las. Tessa Collins weet je onder te dompelen in Sri Lankaanse sferen: de gebruiken, de cultuur, het eten, verschillende geloven, de koloniale invloeden, de inwoners en een stukje historie.
Het verhaal is breed opgezet, want eigenlijk lees je over drie vrouwen: een moeder die vertrok, een geschiedenis die zich herhaalt en een dochter die vastberaden zoekt naar antwoorden. De bedeesde Lali is begin twintig, opgevoed door haar vader met hulp van haar oma Rose. In Sri Lanka voelt ze zich al snel thuis; ze vindt een levensdoel, antwoorden én zoveel meer.
Het verhaal wisselt tussen heden en verleden (vanaf 1985) en wordt af en toe onderbroken door gedichten. Het verleden van Lali’s oma Saliya is aangrijpend. De burgeroorlog tussen de Tamils en de Singalezen wordt overtuigend voelbaar en maakt veel indruk.
Ik heb erg genoten van dit fleurig uitziende boek, door de verbindende verhalen en de fictieve reis naar het groene Sri Lanka. Een boek dat deuren opent naar plekken waarvan ik de kans klein acht dat ik daar ooit heen ga en verhalen brengt die je graag wilt ontdekken.
Wanneer Lali na het overlijden van haar oma een dichtbundel van haar verdwenen moeder vindt, besluit ze een reis naar Sri Lanka te maken, het geboorteland van haar moeder. Voor het eerst verlaat ze haar vertrouwde Cornwall en belandt ze op een theeplantage. Daar ontdekt ze een familiegeheim dat alles volledig op zijn kop zet.
‘De zomerdochter’ neemt je mee naar een nieuw continent. Qua opzet lijkt het boek op de vorige twee delen van De bloemendochters serie, maar dit keer met een ander hoofdpersonage en een unieke locatie waar ik nog nooit eerder over las. Tessa Collins weet je onder te dompelen in Sri Lankaanse sferen: de gebruiken, de cultuur, het eten, verschillende geloven, de koloniale invloeden, de inwoners en een stukje historie.
Het verhaal is breed opgezet, want eigenlijk lees je over drie vrouwen: een moeder die vertrok, een geschiedenis die zich herhaalt en een dochter die vastberaden zoekt naar antwoorden. De bedeesde Lali is begin twintig, opgevoed door haar vader met hulp van haar oma Rose. In Sri Lanka voelt ze zich al snel thuis; ze vindt een levensdoel, antwoorden én zoveel meer.
Het verhaal wisselt tussen heden en verleden (vanaf 1985) en wordt af en toe onderbroken door gedichten. Het verleden van Lali’s oma Saliya is aangrijpend. De burgeroorlog tussen de Tamils en de Singalezen wordt overtuigend voelbaar en maakt veel indruk.
Ik heb erg genoten van dit fleurig uitziende boek, door de verbindende verhalen en de fictieve reis naar het groene Sri Lanka. Een boek dat deuren opent naar plekken waarvan ik de kans klein acht dat ik daar ooit heen ga en verhalen brengt die je graag wilt ontdekken.
1
Reageer op deze recensie