De duistere kant van dit avontuur

Begin dit jaar had ik Voorbij het Wederwoud binnen een paar dagen uitgelezen, deel 1 van deze serie. Ik was meteen verkocht en kon dan ook niet wachten tot dit deel uit kwam. Toen het mogelijk was, had ik het meteen bij Valentijn besteld. 

In dit deel gaan we eigenlijk verder waar we in deel 1 gebleven waren. Phaun heeft net ontdekt dat ze zelf hetgeen is waar ze al die tijd naar opzoek was in het Wederwoud, om haar zieke zus te redden. Echter wordt ze hiervoor opgesloten in het kasteel van de Ambassadeur. Tijdens haar gevangenschap leert ze al snel andere wezens kennen, die allemaal een ander, eigen verhaal hebben. Ze doet schokkende ontdekkingen, zowel over haarzelf als over de mensen om haar heen. Ze ontmoet zelfs een prins, die klaargestoomd wordt om lid van de mysterieuze Raad te worden. Alles wat Phaun dacht te weten, wordt tijdens haar tijd in het kasteel op de proef gesteld. 

Als het duister roept was weer een spannend verhaal met veel onthullingen over de wereld die de auteur gecreëerd heeft. Ik vond het heel interessant om nog zoveel meer te weten te komen, vanuit een heel andere plek dan Phauns vertrouwde omgeving, het Woud. Valentijn heeft een heel fijne schrijfstijl en alles wordt heel beeldend verteld. Er komen weer veel nieuwe rassen voor in het boek, maar door de duidelijke omschrijving kon ik ze allemaal uit elkaar houden en zag ik ze echt voor me. De titel past perfect bij het verhaal, aangezien dit zeker een stuk meer duisternis bevat. De spanning zat er van begin tot einde goed in en er waren regelmatig onverwachte wendingen.