Lezersrecensie
Fantasy gemixt met een roman.
Willow is een tienjarig meisje dat moeilijk vrienden maakt en ook graag alleen is. Sinds haar vader twee jaar geleden erg ziek werd, is haar moeder meer gaan werken. Hierdoor is Willow meer op zichzelf aangewezen. Gelukkig heeft ze op school twee vrienden gekregen, Aaron en Jimmy, twee broertjes. Ze zitten in de pauzes met zijn drietjes bij elkaar en na schooltijd gaan ze in het bos spelen.
Als de broertjes van school wisselen, hopen ze dat Willow met hun meegaat. Maar de particuliere school waar zij heen gaan is voor Willows ouders te duur. Ze spreken af dat ze elke dag na school samen blijven spelen in het bos. Willow zorgt ervoor dat ze haar taakjes in huis en haar huiswerk op tijd af heeft, zodat ze tijd genoeg heeft om te gaan spelen. Sinds de broertjes niet meer op school zijn, zit ze in de pauzes weer alleen. Totdat Jenny op school komt, zij zoekt contact met Willow. Dit is ideaal voor Willow, nu heeft ze Jenny op school en de jongens na school. Maar waarom kijkt iedereen op school nog steeds zo raar naar haar?
Willow zou het heel mooi vinden als Jenny en de jongens het ook goed met elkaar kunnen vinden, dan kunnen ze met zijn vieren spelen. Jenny en de jongens kunnen het op het eerste oog goed met elkaar vinden, maar is dit echt zo? En waarom mag Willow niet alles weten?
Het boek is in het Engels geschreven, maar daar had ik eigenlijk geen last van. Ik ging met Willow naar school, klom in de boomhut, knuffelde Mario en was verdrietig als haar vader nors tegen haar was. Dit is het voordeel als er voornamelijk maar één hoofdpersonage is. Een aantal andere personages krijgen op een gegeven moment ook af en toe een eigen hoofdstuk. Deze hoofdstukken zijn waardevol omdat je dan sommige zaken beter begrijpt, die Willow nog niet doorheeft.
Het boek gaat over familie, verdriet, vriendschap, vertrouwen maar ook verraad.
Quotes:
Sometimes she thought of giving him a higher dosage, maybe things would be better then.
The four of them would be best friends before they knew it, she was sure of it. The other three knew that she was absolutely wrong about it.
P.S. het boek is nu ook in het Nederlands verkrijgbaar.
Als de broertjes van school wisselen, hopen ze dat Willow met hun meegaat. Maar de particuliere school waar zij heen gaan is voor Willows ouders te duur. Ze spreken af dat ze elke dag na school samen blijven spelen in het bos. Willow zorgt ervoor dat ze haar taakjes in huis en haar huiswerk op tijd af heeft, zodat ze tijd genoeg heeft om te gaan spelen. Sinds de broertjes niet meer op school zijn, zit ze in de pauzes weer alleen. Totdat Jenny op school komt, zij zoekt contact met Willow. Dit is ideaal voor Willow, nu heeft ze Jenny op school en de jongens na school. Maar waarom kijkt iedereen op school nog steeds zo raar naar haar?
Willow zou het heel mooi vinden als Jenny en de jongens het ook goed met elkaar kunnen vinden, dan kunnen ze met zijn vieren spelen. Jenny en de jongens kunnen het op het eerste oog goed met elkaar vinden, maar is dit echt zo? En waarom mag Willow niet alles weten?
Het boek is in het Engels geschreven, maar daar had ik eigenlijk geen last van. Ik ging met Willow naar school, klom in de boomhut, knuffelde Mario en was verdrietig als haar vader nors tegen haar was. Dit is het voordeel als er voornamelijk maar één hoofdpersonage is. Een aantal andere personages krijgen op een gegeven moment ook af en toe een eigen hoofdstuk. Deze hoofdstukken zijn waardevol omdat je dan sommige zaken beter begrijpt, die Willow nog niet doorheeft.
Het boek gaat over familie, verdriet, vriendschap, vertrouwen maar ook verraad.
Quotes:
Sometimes she thought of giving him a higher dosage, maybe things would be better then.
The four of them would be best friends before they knew it, she was sure of it. The other three knew that she was absolutely wrong about it.
P.S. het boek is nu ook in het Nederlands verkrijgbaar.
1
Reageer op deze recensie