Als een engeltje dat ...

Na zijn laatste missie neemt geheim agent Jim Matteos een aantal maanden vrij om zaken uit zijn verleden te verwerken en na te denken over zijn toekomst. Aan zijn verlof komt abrupt een einde wanneer Jorge Herreira, een berucht drugscrimineel, op spectaculaire wijze uit de zwaarbewaakte San Quentin staatgevangenis in San Francisco ontsnapt. Herreira dreigt met een actie waarbij Amerika zich moet voorbereiden op talloze slachtoffers. Met een controversieel plan slaagt Jim erin door te dringen tot Herreira’s organisatie. Hij ontmoet de vrouwelijke rechterhand van de drugscrimineel en probeert via haar achter het snode plan van Herreira te komen. Tot Jims grote ontzetting brengen zijn ontdekkingen hem niet alleen dichter bij de drugscrimineel, maar ook bij een verschrikkelijke gebeurtenis uit zijn eigen verleden.

Tot zover de introductie van het boek. Enkele personages komen voor in een eerder boek van Era Richmen. Dat boek heb ik niet gelezen maar dat maakt voor het lezen van dit boek echt niet uit.
Toen ik het begon te lezen, zag ik al snel een kruising tussen Harlan Coben en David Baldacci. Het boek leest vlot met wellicht in het begin de wens om iets te uitleggerig te willen zijn hoewel niet té storend. Dat gaat bovendien vlot over wanneer Matteos zijn opdracht ervaart. De korte hoofdstukken geven duidelijk aan of we vanuit het perspectief van Matteos kijken of die van Herreira. En natuurlijk komt het tot een apotheose die gelukkig niet zoals in heel veel boeken afgeraffeld wordt.
Er zat zelfs een verrassing in (die ik hier niet spoiler) die die ik persoonlijk te ver gezocht vond. Maar dat mag de pret niet drukken.
Het einde van het boek laat ruimte voor eigen invulling en wellicht voor opvolging met opnieuw Matteos in de hoofdrol.

Voor Nederlandse thrillers vind ik De Paarse Engel een aangenaam Amerikaanse sfeer hebben. Ik zie de verfilming al bijna voor me. En een vertaling in het Engels lijkt me ook tot de mogelijkheden behoren. De auteur heeft zijn schrijversnaam in ieder geval al mee. Era Richmen. Ik hoop dat we er nog veel vaker van horen.