Duidelijk. Maar toch...

Biografie van Boudewijn Büch, die leefde van 1948 tot 2002. Goed gedocumenteerd, adequaat notenapparaat. Beslaat inderdaad het hele leven van deze bedrieger. Zijn verhaal met alle leugens die hij gebruikte om zich staande te houden (?), overeind te blijven(?), beroemd te worden(?), rijk te worden (?) wordt fraai chronologisch opgeschreven. Hij debiteerde de ene leugen na de andere, zonder zich er – naar het lijkt – ooit voor te schamen. Hij werd daar in ieder geval beroemd en redelijk vermogend door. Maar bleef alleen en stierf uiteindelijk alleen. Wonderlijk ook weer dat er mensen waren die – wetend dat hij er op los loog- hem dat vergaven omdat hij verder zo aardig was of zelfs van hem hielden. Wat ik mis is dat er níet duidelijk gemaakt wordt waaróm Büch handelde zoals hij deed. Jeugdtrauma? Frustratie? Narcisme? Manisch depressief? Misschien. Ik verbaasde me vooral over het feit dat het hem destijds gelukt is weg te komen met al die toch vér gaande leugens.