Democratie onder druk

“Niet de zoektocht naar een idee maar het verlangen naar een emotie zet de mens in beweging.”
Met dit citaat wordt door de hoofdpersoon feilloos aangegeven hoe een democratisch verkozen systeem kwetsbaar is als het onder druk staat.

Deze hoofdpersoon leeft in de nabije toekomst, Sophie Varkenvisser, en ze heeft besloten naar een afgelegen dorp te verhuizen om daar de rust van het platteland te vinden en de maatschappij enigszins de rug toe te keren. Deze maatschappij heeft haar het werk als kritisch journalist onmogelijk gemaakt, en zij heeft min of meer de strijd opgegeven daar tegenin te gaan.
Tuinieren en wol spinnen is haar nieuwe levensinvulling, maar ze merkt al snel dat ze het systeem, gekozen door de meerderheid, niet kan ontlopen. “We hebben democratie, zeggen ze, want we hebben gewonnen.” Al snel raakt ze verzeild in een dubbelrol tussen verzet en de machthebber.
Ze voelt zich verbonden met het verzet omdat ze het niet eens is met het autocratisch systeem, maar met de leider van het systeem voelt ze zich verbonden omdat daar een onlosmakelijke familieband bestaat, het is haar halfbroer. Door het verzet wordt ze min of meer gedwongen keuzes te maken. Je bent voor of tegen, en als je tegen bent moet je helpen. Sophie wil niet kiezen, niet tussen goed of slecht, familie of vrienden.
Als het regime begint te wankelen, keert de steun van de meerderheid zich tegen de machthebber, om te vervallen in dezelfde onrechtvaardigheid en onderdrukking als de autocraat die verjaagd wordt.
Uiteindelijk wordt Sophie verweten niet de goede kant gekozen te hebben en komt ze in de problemen. Ondanks dat ze uiteindelijk weer naar huis mag van de nieuwe machthebbers, blijft het onbehagen als een open einde nagalmen.
“De democratie lijkt hersteld….. maar vrijheid wordt niet vertrouwd.”
Een prachtig boek, dat leest als een spannend verhaal, maar je ook aan het denken zet over ons democratisch systeem dat onder druk staat. De werkelijkheid lijkt sneller het verhaal van dit boek in te halen dan je denkt.