Van verlangen tot verantwoordelijkheid

In ‘Zij.’ zitten we in het hoofd van Ada Peeters.

Ada is onderweg met de trein naar het theater waar zij een solovoorstelling zal gaan geven. Ada is namelijk een speler, een acteur.

En eigenlijk meteen al vanaf het moment dat we Ada ontmoeten, vliegen haar gedachten alle kanten op. Ze mijmert, fantaseert, laat haar gevoelens de revue passeren en wordt voortdurend overspoelt door herinneringen.

Herinneringen van vroeger, sommige mogelijk betekenisloos, maar vaker nog herinneringen die van groot belang zijn geweest in haar ontwikkeling. Alleen heeft ze dat eerder nooit beseft.

Maar nu wel, zo onderweg naar het theater.

Want het is ‘zijn’ stad waar ze vanavond zal spelen. En ‘hij’ heeft veel teweeg gebracht. Vooral wat betreft haar kijk op zichzelf.

‘Zij.’ is een interessante reis in het hoofd van een bijzondere vrouw, die in enkele uren en tijdens verschillende activiteiten, haar leven lijkt te analyseren en tot de conclusie komt dat ‘Nee’ ook een antwoord had kunnen zijn.

Ze kijkt terug naar haar jongere zelf en denkt aan de verschillende machtsverhoudingen in haar leven waarbij ze nooit eerder heeft stil gestaan. Dat er grenzen zijn overschreden, maar dat ze dat nooit zo heeft gezien of ervaren. In de meeste gevallen niet althans.

Het feit dat de gedachten en de daarbij komende gevoelens hier en daar van de hak op de tak gaan, maakt deze roman en Ada als personage meer dan realistisch.

Het voelt bij vlagen enorm intens en de wijze van schrijven van Maaike Neuville maakt deze roman zeker meeslepend.

Conclusie
De stap die ik uit mijn comfortzone zette met het lezen van dit debuut van Maaike Neuville, is mij enorm goed bevallen.

Na de eerste pagina’s twijfelde ik in eerste instantie. Maar Maaike weet je met prachtige woorden en zinnen helemaal in de gedachten van Ada te trekken en ze laat je pas los als Ada tot de conclusie komt dat zij degene is die de keuzes maakt in haar leven.

En dat je te allen tijde een verantwoordelijkheid hebt wanneer je in een machtspositie verkeerd.

Het verhaal van Ada zoekt grenzen op, maar maakt ook bespreekbaar. Het verhaal laat het grijze gebied zien tussen verlangen en verantwoordelijkheid. En dat was zeker iets wat mij enorm raakte en mij aan het denken zette over mijn eigen leven.

‘Zij.’ was intens, emotioneel, oprecht, soms donker, maar ook liefdevol. En na het sluiten van het boek kon ik alleen maar denken: ‘Wat mooi’.

Een pareltje dat iedereen wat mij betreft zou moeten ontdekken.