Fijne afsluiter van duologie

In ‘Zolang je bij me blijft‘ wordt de draad weer opgepakt waar het eerste boek is geëindigd. We keren terug naar Sasha en Daniel, die besloten hebben elkaar even met rust te laten.

Daniel moet aan zichzelf werken en ook Sasha heeft absoluut tijd nodig om dingen te verwerken.

Toch is de aantrekkingskracht naar elkaar zo ontzettend groot dat het mede daardoor, en bijkomende omstandigheden, niet lukt om lang bij elkaar uit de buurt te blijven.

Al snel trekken ze weer naar elkaar toe en bepaalt het lot ook nog eens dat de grond onder Sasha’s voeten vandaan valt en Daniel de persoon is om haar te steunen.

Zullen ze elkaar kunnen steunen in moeilijke tijden en overwint liefde echt alles?

Net als in het eerste boek is ook ‘Zolang je bij me blijft‘ afwisselend geschreven vanuit Sasha en Daniel. Nog steeds ben ik van mening dat dit het totale plaatje meer dan compleet maakt, omdat je heel duidelijk de gedachten en beweegredenen van beide meekrijgt.

Dit maakt dat je als lezer niet alleen meeleeft met de personages, maar ook dat jij als lezer iets weet dat het andere personage niet weet.

In mijn recensie van het eerste boek van Suzanne, benoemde ik dat er te snel over een schokkende gebeurtenis werd heen gestapt. Ik miste in dat boek de uitwerking en daardoor de realiteit.

In dit boek laat Suzanne zien dat ze dit heeft meegenomen en behandeld een ingrijpende gebeurtenis deze keer voor mij wel een stuk realistischer.

Deze gebeurtenis gaf ook een ander beeld van haar personages. Enerzijds op een positieve manier, anderzijds ervoer ik ook gevoelens van irritatie. Hier later meer over.

De schrijfstijl van Suzanne is ook in dit boek vlot en beeldend, en je voelt absoluut hoe zij zelf met haar personages meeleeft en meegroeit. De dialogen zijn prettig en het boek leest vlot weg.

Wat betreft de dynamiek van het verhaal, vond ik het eerste boek qua gebeurtenissen wat spannender. In dit boek leek het gek genoeg wat te kabbelen.

Hierdoor voelde dit boek ook oprecht als een afsluiter van een duologie.

Personages
Hierboven beschreef ik al dat ik rondom de personages wat gevoelens van irritatie ervoer.

Dit had bij mij met name te maken met Sasha.

De gebeurtenissen in het eerste boek in combinatie met de gebeurtenissen in dit tweede boek, maakte dat ik Sasha wat egoïstisch vond en dat ze erg in de slachtofferrol kroop.

Daniel wilde rust om aan zichzelf te werken en toch lijkt het alsof Sasha elke mogelijkheid aangrijpt om toch weer in the picture te komen. Zelfs als er iets gebeurt waar zij niets aan kan doen.

Dat stoorde mij hier en daar aan haar persoonlijkheid.

In het verhaal zelf, stoorde ik mij daarom met regelmaat aan sommige “overdreven” reacties van de personages. Dat wat ze zeiden was soms echt too much en over de top.

Zo blijft Daniel maar benadrukken hoe sterk Sasha wel niet is. Na één a twee keer weten we wel dat hij haar sterk vindt. Ditzelfde geldt voor koosnaampjes. De ene keer was ze zijn meisje, de andere keer een vrouw. Pick one.

Bovenstaande geldt ook voor uitspraken van Sasha. Er was teveel herhaling wat betreft haar gedachten over Daniel. ‘Hij is een rots in de branding’, ‘mijn steun en toeverlaat’, ‘hij biedt mij veiligheid’, ‘is mijn veilige haven’. Te veel herhaling van het goede.

Wat mij betreft wordt wat ze van elkaar vinden, meer dan duidelijk in de schrijfstijl van Suzanne. Omdat de liefde daarin al voelbaar is.

En dat het voelbaar is, zonder het extra te benoemen, is dan ook absoluut een pluspunt!

Daniel ben ik in dit tweede boek absoluut meer gaan waarderen. Het was zo duidelijk hoe hij gegroeid was en hoe hij nog steeds heel hard aan zichzelf werkt. Ik vond het prachtig om die ontwikkeling terug te zien.

Conclusie
Wat mij bij dit tweede boek meteen opviel, was hoe Suzanne als auteur dingen opgepakt heeft waar het gaat om verwerken van feedback.

Of ze dit nu al zelf ontdekt had of dat van een lezer heeft gehoord, maakt eigenlijk niet uit. Want voor mij was er zeker al een hoop verbetering te zien waar het ging om mijn puntjes over het eerste boek.

En dat vind ik onwijs tof! Ik hou van groei bij auteurs, en daar verdiend ze van mij ook de vierde ster voor.

Qua verhaal vond ik het leuk, maar deze keer niet heel spannend. Toch is het absoluut in combinatie met het eerste boek een toevoeging en ben ik absoluut gecharmeerd van Daniel en zijn ontwikkeling.

Ik ben heel benieuwd wat Suzanne nog meer voor ons in petto heeft en wat voor moois er nog gaat komen in de toekomst.