Mooi moerasmeisje

Het moerasmeisje neemt me mee het mooie maar arme moeras in. Door de jaargetijden heen en door zeer moeilijke tijden van haar bestaan. Als bij Kya wanneer ze nog een klein meisje is, eerst haar oudere broers en zussen weggaan uit het moeras, heeft ze gelukkig nog haar moeder en één oudere broer, Jodie. Kya heeft een vader die aan de drank is. Dan gaat ook haar moeder weg en ook Jodie vertrekt, en moet ze zelf zien te overleven. En dat lukt haar wonder boven wonder, met wat hulp van een paar lieve mensen, best aardig. Haar leven blijft echter in het teken staan van eenzaamheid, verlaten worden en de wereld om haar heen. Doordat ze zo moet overleven leert ze heel veel over de natuur, en over zichzelf, door het opgroeien en de puberteit heen. Er zit ook een spannende kant door het verhaal, en het is supermooi gedaan door de schrijfster door die 2 verhaallijnen bij elkaar te laten komen. Eigenlijk lees je veel over Kya, wat ze meemaakt, wat ze voelt ziet en proeft (beschuitbollen, grutten). En heel af en toe komt de andere verhaallijn ook kijken. Heel mooi geschreven, ik ging helemaal mee in de sfeer.