Warme deken van woorden

Je valt er meteen middenin. Mattias is er niet meer. Eigenlijk voel je je in het begin verward, net als Amber, de vriendin van Mattias. Je hebt nog geen idee wat er is gebeurd, dat komt later. Amber woonde samen met Mattias en stond heel
dicht bij hem. Ze had wel haar bedenkingen bij al zijn wilde plannen.
Na Amber volgen hoofdstukken die onder andere zijn beste vriend, ouders, overgrootouders volgen. Elk personage, of stel, wordt in een eigen stijl beschreven, bijna net alsof je er zelf bij bent. Vooral het gedeelte met de grootouders en de tv is zo hilarisch en herkenbaar. Sommige verhalen lijken uit de lucht te komen vallen, maar hoe verder je komt hoe meer deze puzzelstukken in elkaar vallen. De zinnen die Peter Zantingh gebruikt zijn soms zo poëtisch, je leest, leest de zin nog een keer, glimlacht en leest de zin nog een keer omdat ie zo mooi is.
Ik zou graag een dikkere versie van Na Mattias hebben willen lezen, eentje waar nog ingenieuzere verbindingen in zitten, zodat je nog meer links tussen personen en gebeurtenissen zitten die later bij elkaar vallen. Ik denk dat er nog meer in had gezeten, maar voldoende voor 4 sterren voor mij.