Lezersrecensie
Osebol
Osebol is een gehucht in Zweden, het ligt ongeveer 400 kilometer ten noordwesten van de hoofdstad Stockholm. Naar de Noorse hoofdstad Oslo is het zo’n 200 kilometer. Marit Kapla heeft er gewoond, tot ze naar de bovenbouw van de middelbare school ging en door de week in Torsby ging wonen. Daarna trok ze steeds verder weg. In 2016 is de journaliste teruggegaan om er met de bewoners te praten. In een tijdsbestek van twee jaar kwamen ze bijna allemaal aan het woord en legden de basis voor het eerste boek van Kapla, “Osebol”.
De veertig stemmen in het boek behoren toe aan de bewoners van 25 huizen. Na elk “interview” zien we op een kaartje aan welke van de 25 stippen de verteller gekoppeld is. Afgezien van de stippen, waaraan vaag de oppervlaktevorm van het huis is af te leiden, geven de kaarten geen informatie. Er zijn geen wegen, geen rivier, geen hoogtelijnen. Ook wat de interviews betreft moeten we het doen met heel weinig: enkel de woorden, de stem van de bewoners krijgen we aangeboden. Geen vragen, geen verwijzingen naar de woning of naar het uiterlijk van de geïnterviewde. Het resultaat was voor mij, als lezer, verrassend. Je wordt niet afgeleid, zit als het ware zelf tegenover de spreker. Je hoort de woorden onverbloemd, ongeromantiseerd, ongekleurd. Je leest ze hoe ze uitgesproken zijn. Het zijn zijn woorden, direct.
Tegelijkertijd zijn het juist die woorden die je een idee gaan geven van de man of de vrouw die vertelt, het uiterlijk, en van de plek waar hij of zij woont en waar de woorden uitgesproken zijn.
De passages zijn dermate kort en ritmisch van opbouw dat ze iets poëtisch krijgen.
De oudjes vertellen hoe het vroeger was, de opkomst en de ondergang van de skipiste, de houtkap en het transport over de rivier. Ze hebben Osebol zien veranderen en delen hun zorgen, die van vandaag en die voor de toekomst. De vergrijzende “provincie” leidt net als overal in Europa tot voorzieningen die steeds verder wegbezuinigd worden en beslissingen van hogerhand worden voor de bewoners steeds moeilijker te slikken.
En toch zijn er jongeren die blijven, die terugkeren of die komen. Of een enkele buitenlander die de eenvoud van Osebol en de rust van de bossen in de regio weten te waarderen.
Marit Kapla – “Osebol”
●●●●○ (4/5)
De complete recensie (met fragmenten en prenten) vind je hier: https://rondetijd.blogspot.com/2022/12/osebol.html
De veertig stemmen in het boek behoren toe aan de bewoners van 25 huizen. Na elk “interview” zien we op een kaartje aan welke van de 25 stippen de verteller gekoppeld is. Afgezien van de stippen, waaraan vaag de oppervlaktevorm van het huis is af te leiden, geven de kaarten geen informatie. Er zijn geen wegen, geen rivier, geen hoogtelijnen. Ook wat de interviews betreft moeten we het doen met heel weinig: enkel de woorden, de stem van de bewoners krijgen we aangeboden. Geen vragen, geen verwijzingen naar de woning of naar het uiterlijk van de geïnterviewde. Het resultaat was voor mij, als lezer, verrassend. Je wordt niet afgeleid, zit als het ware zelf tegenover de spreker. Je hoort de woorden onverbloemd, ongeromantiseerd, ongekleurd. Je leest ze hoe ze uitgesproken zijn. Het zijn zijn woorden, direct.
Tegelijkertijd zijn het juist die woorden die je een idee gaan geven van de man of de vrouw die vertelt, het uiterlijk, en van de plek waar hij of zij woont en waar de woorden uitgesproken zijn.
De passages zijn dermate kort en ritmisch van opbouw dat ze iets poëtisch krijgen.
De oudjes vertellen hoe het vroeger was, de opkomst en de ondergang van de skipiste, de houtkap en het transport over de rivier. Ze hebben Osebol zien veranderen en delen hun zorgen, die van vandaag en die voor de toekomst. De vergrijzende “provincie” leidt net als overal in Europa tot voorzieningen die steeds verder wegbezuinigd worden en beslissingen van hogerhand worden voor de bewoners steeds moeilijker te slikken.
En toch zijn er jongeren die blijven, die terugkeren of die komen. Of een enkele buitenlander die de eenvoud van Osebol en de rust van de bossen in de regio weten te waarderen.
Marit Kapla – “Osebol”
●●●●○ (4/5)
De complete recensie (met fragmenten en prenten) vind je hier: https://rondetijd.blogspot.com/2022/12/osebol.html
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Ron Roelandt
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
