Indrukwekkend en emotioneel

​Ik kan dit verhaal alleen maar beschrijven als indrukwekkend en emotioneel. Vanaf de eerste pagina hield het me in zijn greep. Marie Vareille heeft een psychologische roman afgeleverd die technisch heel knap in elkaar zit en je continue op het verkeerde been zet.

​Het verhaal draait om Abigaëlle en haar broer Gabriel. Hun verleden wordt beheerst door huiselijk geweld van hun vader tegen hun moeder. De auteur houdt de spanning continu vast; als lezer word je bijna gedwongen om de puzzel op te lossen. Vragen als "Wat is er met Abigaëlle gebeurd?", "Komt het nog goed met mevrouw Boisjoli?" en "Welk geheim draagt Gabriel met zich mee?" bleven constant door mijn hoofd spoken. De identiteit van de overleden persoon kom je pas in de laatste hoofdstukken achter.

​De auteur maakt slim gebruik van verschillende lettertypen voor de POV's en de dagboekfragmenten van Abigaëlle. Deze voegen diepgang toe aan de personages en hun trauma's.
​Vareille beschrijft met de aandacht die het verdient hoe onzichtbaar mishandeling in de privésfeer kan zijn en wat voor langdurige effecten dit heeft op de slachtoffers. Tegelijkertijd zit er scherpe kritiek op de moeite die slachtoffers ervaren om hulp te krijgen van instanties, justitie en de maatschappij zelf. Dit is een moeilijk onderwerp wat op een respectvolle, maar onthullende manier is geschreven.
​
De uiteindelijke ontknoping was een verassing die ik absoluut niet aan zag komen en maakt dit een verhaal waar ik nog lang over na zal blijven denken.
​Absoluut een aanrader, maar zeker ook heftig verhaal.